Bój o sztacha

Spór znów toczy się o losach
Nikotyny, papierosa.
Odezwali się siepacze,
Aby znikli z miast palacze.

A i ze wsi, by na gumnie,
Palacz nie brzmiał w Polsce dumnie.

Rzec o sprawie można tyle:
Pet przechodzi ciężkie chwile!
I to takie, że brak rymu,
Na los miłośników dymu.

Kto ma czyste, zdrowe płuca,
Na palaczy dziś się rzuca.

W całym kraju słychać głosy:
Świństwem fajki, papierosy.
Niepalących dziś marzeniem,
Aby skończyć wnet z paleniem.

Już jednego drugi ruga
By nie palił przy nim szluga.

Niepalący dba o zdrowie.
Chcecie palcie: w wariatkowie,
W kiciu, w domu – w zęby peta!
Tam palaczy ma być meta.

W innych miejscach, każdej gminy,
Ani grama nikotyny.
W kinie, w knajpie i na raucie,
Na ulicy, w polu, w aucie,
Na balkonie – będą karać!
Gdy ktoś fajki będzie jarać.

A i znajdą gościa przecie,
Jak zapali w toalecie.

Nikotyna głównym wrogiem,
Walka toczy się z nałogiem.
Gdzie nie spojrzysz bój o sztacha!
Aż niektórym dymi… czacha.

Dziś dyskusja nie o strajkach,
A o płucach, no i fajkach.

Ot, na koniec myśl się rodzi:
Dwóch stron dziś nikt nie pogodzi.
Spór palacza z niepalącym
Sporem będzie, oj śmierdzącym.

Jeszcze nieraz się pokłócą,
Czyje jest ważniejsze płuco.

Jedno słowo od autora,
Myśl przewrotna, rzekłbym chora.
Prosto z mostu zdanie walę,
Bo sam jak kotłownia palę!

Człek zapalić czasem musi,
Bo inaczej się udusi.