Niechętnie płacimy abonament

Mimo że w poprzedniej kadencji premier Donald Tusk zapowiadał zniesienie abonamentu RTV, nazywając go ni mniej, ni więcej, haraczem, to do dziś problem finansowania telewizji publicznej z naszych kieszeni nie został rozwiązany. Co więcej, wiele osób, zachęconych deklaracjami rządu przestało w ogóle wnosić opłaty abonamentowe, decydując się lub nie na wyrejestrowanie odbiorników radiowych i telewizyjnych. Tymczasem KRRiT znów zaczęła upominać się o swoje, chce nie tylko bieżący abonament, ale także zaległe opłaty, które w skali kraju sięgają około 2 mld złotych. Równie wielka jest góra powodów dla których płacić nie chcemy. Pieniądze z abonamentu w głównej mierze przeznaczone są na realizację misji publicznej przez publiczną telewizję i radiofonię. Mniejsze wpływy z tego tytułu oznaczają mniej środków na finansowanie m.in. Telewizji Polskiej i Polskiego Radia. Jeśli brakuje ich w kasie, to do jej zapełnienia angażuje się dochody z reklam. I właśnie w tym miejscu pojawia się pewien problem. Rozmawiając z ludźmi, czy też przeglądając komentarze na forach internetowych, widać sfrustrowanie i niezadowolenie Polaków. Wiele osób twierdzi, że chciałoby płacić abonament, ale w obecnej sytuacji nie widzi ku temu powodu, dla którego mają to robić. Pojawiają się opinie, że w telewizji publicznej, podobnie jak w stacjach komercyjnych, pojawiają się same seriale, a filmy powtarzane są co sezon. Praktycznie, co święta można przewidzieć jaki film będzie w telewizji. Tak na dobrą sprawę tylko raz w tygodniu można obejrzeć Teatr TV. Do tego dochodzi jeszcze wątek pojawiających się długich pasm reklamowych. Nie brakuje też głosów, że opłaty są zbyt wysokie, w przypadku, kiedy trzeba opłacać jeszcze telewizję kablową.
Wezwanie do zapłaty należności rozsyła Poczta Polska, z którą KRRiT podpisała umowę. Dotychczas wezwanie takie zostało wysłane do 150 losowo wybranych podmiotów ? 100 osób prywatnych i 50 firm. Do końca roku planowane jest wysłanie takich upomnień do kolejnych 1500 podmiotów. Dane tych, którzy opłat nie uiszczą we właściwym terminie, mają być przekazane do Krajowego Rejestru Długów. Zgodnie z ordynacją podatkową zaległości abonamentowe przedawniają się dopiero po pięciu latach. Oznacza to, że dług osoby, która przez pięć lat zalega z płatnością, na koniec tego roku wyniesie 1643 zł. W marcu Trybunał Konstytucyjny ocenił, że egzekucja należności z tytułu zaległego abonamentu jest dopuszczalna i z punktu widzenia obowiązującego prawa możliwa. Zgodnie z ustawą o opłatach abonamentowych KRRiT na wniosek abonenta?dłużnika, w wyjątkowych sytuacjach, jeżeli przemawiają za tym szczególne względy społeczne lub przypadki losowe, może umorzyć lub rozłożyć na raty zaległości z tytułu abonamentu. Osoby fizyczne zobowiązane są do uiszczenia jednej opłaty abonamentowej (radiowej lub radiowo?telewizyjnej), niezależnie od liczby używanych odbiorników w gospodarstwie domowym lub w samochodzie. Jedną opłatę wnoszą też m.in. publiczne zakłady opieki zdrowotnej, sanatoria, szkoły, żłobki i domy pomocy społecznej. Firmy i instytucje wnoszą opłatę abonamentową za każdy używany odbiornik radiowy lub telewizyjny. Zgodnie z informacjami KRRiT, odbiornikiem radiofonicznym albo telewizyjnym jest urządzenie dostosowane do odbioru programu, czyli telewizor, radio, radio samochodowe, radiomagnetofon i wieża stereo z radiem. Należy je zarejestrować w placówce Poczty Polskiej w ciągu 14 dni od wejścia w ich posiadanie. Jako odbiornik nie jest traktowany magnetofon, magnetowid i odtwarzacz CD lub DVD, pozwalające na odtworzenie nagranej wcześniej audycji lub filmu ani też telewizor, który nie jest trwale lub czasowo podłączony do żadnej instalacji umożliwiający odbiór programu, a pełniący np. rolę monitora. Charakteru odbiornika nie mają też urządzenia wielofunkcyjne i telefony komórkowe.
Zgodnie z obowiązującym prawem, abonament opłaca się za używanie odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych, przy czym przyjęto domniemanie, że osoba, która posiada taki odbiornik w stanie umożliwiającym natychmiastowy odbiór programu używa go.
Z opłacenia abonamentu zwolnione są m.in. osoby, które ukończyły 75. rok życia, posiadające orzeczenie o zaliczeniu do I grupy inwalidzkiej, o całkowitej niezdolności do pracy lub o znacznym stopniu niepełnosprawności, inwalidzi wojenni i wojskowi, emeryci (gdy wysokość świadczenia nie przekracza 50 proc. ubiegłorocznego przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej), renciści i bezrobotni. Trzeba pamiętać, że każdy kto kwalifikuje się do zwolnienia z opłat za abonament, nie będzie zwolniony automatycznie. Trzeba jeszcze dopełnić odpowiednich formalności w urzędzie pocztowym.
Z obowiązku wnoszenia opłat za używanie odbiorników RTV nie zwalnia natomiast opłacanie rachunków za korzystanie z telewizji kablowej czy z satelitarnych platform cyfrowych.
Jeśli wyrejestrowaliśmy telewizor lub radio, a nadal go używamy, liczyć się musimy z konsekwencjami takiego postępowania. Kara za to wynosi trzydziestokrotność miesięcznej opłaty abonamentowej obowiązującej w dniu stwierdzenia używania niezarejestrowanego odbiornika. W tym roku miesięczna opłata za używanie odbiornika telewizyjnego i radiofonicznego to 17,15 zł, zaś za używanie samego radia 5,35 zł. Kara za używanie niezarejestrowanego odbiornika wynosi więc 514,50 zł w przypadku posiadania telewizora i 160,50 zł w przypadku posiadania wyłącznie radia.
Od stycznia za korzystanie z radia i telewizora trzeba będzie zapłacić 18,50 zł miesięcznie, a za używanie tylko radia 5,50 zł za miesiąc.
Jednym z ostatnio rozważanych pomysłów przez KRRiT jest taki, abyśmy opłatę abonamentową za odbiorniki RTV wnosili przy płaceniu rachunków za prąd (takie rozwiązanie funkcjonuje, np. w Grecji i Portugalii).