W sukurs premierowi

Męczy premier się, wręcz dusi,
Nie chce rządzić, ale musi.
Urząd pełni ciut z pogardą,
Choć, przyznacie, ręką twardą.
Chętnie zwiałby, gdzie pieprz rośnie,
A los igra z nim nieznośnie.
Nie ma wyjścia, więc w potrzebie,
W opozycji jest, do siebie.
Lecz co przyznać mu należy,
Bardzo stara się, nie leży.
Kiedy reszta drży, się boi,
On na czele rządu stoi.
Nie pomyśli i raz na dzień,
O ucieczce, rejteradzie,
Nawet z lekka się nie żali
Kiedy kraju los na szali.
Za postawę, choć z przymusu,
Premier wart dziś z tuzin plusów!
Jednak każe rzec logika,
Zły pracownik z niewolnika.
Więc i premier, nie ma rady,
Też posiada jakieś wady.
Opozycja chce stąd zgodnie
Wnet go wesprzeć, tak łagodnie.
Różne rodzą się pomysły ?
W polityce umysł ścisły.
Więc komitet posłów liczny,
Rząd powołać chce techniczny,
Z szefem w spodniach lub w sukience,
By Tuskowi zwolnić ręce.
W kuluarach już od rana,
Poszukuje się fachmana,
Choćby i postury mikrej,
Aby wyjść z opresji przykrej.
Dziś fachowiec jednak w cenie!
Stąd, uwaga, ogłoszenie:

Rząd na gwałt potrzebny, gwałtem!
Rząd techniczny, co nokautem,
Żywot nasz odmieni pieski,
Który wrogów śle na deski.
Taki, co to da miliardy.
Konstruktywny rząd, lecz twardy,
Co przez lata 3 wytrzyma,
I nas przy tym nie wydyma.
Komu honor, a nie kasa,
Kto nie bije niżej pasa,
Zostać mógłby dziś premierem,
Choćby nawet był bokserem.
Postać jest potrzebna złota,
Tylko, Boże, nie Gołota.