W miłości i na wojnie

Paula Hanasz, "W miłości i na wojnie", Prószyński Media Sp. z.o.o., Warszawa 2013

Paula Hanasz napisała tę książkę po zakończeniu dwuletniego pobytu z ramienia NATO ISAF (Międzynarodowe Siły Wsparcia Bezpieczeństwa w Afganistanie). Urodziła się w Polsce, mieszka w Australii, gdzie pracuje jako konsultantka ds. bezpieczeństwa i obrony.
Powieść składa się z prologu, pięciu części, z których każda opatrzona jest fragmentem pakistańskiego ludowego wiersza albo pasztuńskiej poezji kobiecej oraz epilogu. Treść pierwszego i ostatniego elementu książki jest identyczna. Historia głównej bohaterki utworu zatacza koło. Zarówno na początku, jak i na końcu powieści, młoda Afganka, dzierżąca torbę podróżną w dłoni uświadamia sobie z niepokojem, że właśnie zaczyna nowy rozdział w swoim życiu. W końcu nadjeżdża taksówka i ratuje ją przed nieprzyjemnymi rozmyślaniami. Na początku książki bohaterka zastanawia się, czy da sobie radę w Afganistanie, gdzie przybywa o świcie w pierwszy dzień nowego roku kalendarza muzułmańskiego, by pracować w propagandzie. ? Poświęcamy życie komponowaniu rzewnych prorządowych historyjek dla radia i miejscowej gazety "Głos Wolności", ponieważ napawają one ludzi nadzieją na lepszą przyszłość ? tłumaczy na łamach książki kobieta.
Gdy melduje się w Kabulu jest czystą jak łza wierną żoną, która odlicza dni do powrotu do domu. Ze swoim mężem kontaktuje się przez SMS?y i na Skype, planując wspólną przyszłość, w której jest miejsce na upragnione dziecko.
W surrealistycznym świecie żołnierzy, pracowników pomocy humanitarnej, terrorystów, najemników, korespondentów zagranicznych i szukających mocnych wrażeń turystów czuje się samotna i zagubiona. Jedynymi kobietami, z którymi udaje jej się z czasem nawiązać nić porozumienia są, określające się mianem militarnych Barbie, przyjezdne dziennikarki, blogerki i wolontariuszki. ? Co zrobisz w Kabulu, zostaję w Kabulu ? tłumaczyły koleżance, sącząc drinki, spędzając czas na beztroskiej zabawie i romansując, gdy wokół wybuchały bomby i samochody pułapki. Spragniona miłości i troski, ku uciesze i za namową przyjaciółek, wpada co rusz w ręce kolejnych mężczyzn, którzy dają jej złudne poczucie bezpieczeństwa. Z żadnym z nich nie udaje jej się stworzyć stabilnego związku, bowiem każdy z nich albo wyjeżdża bez pożegnania, albo wraca do żony.
W natłoku obowiązków związanych z pracą i ciągłych randek z kolejnymi kochankami, kobieta zapomina o kontaktach z mężem, który wciąż daje jej niepokojące sygnały dotyczące tego, jak bardzo się od siebie oddalają. W momencie, gdy bohaterka powieści podejmuje decyzję o zaniechaniu romansów i powrocie do domu w pierwszy dzień nowego roku chrześcijańskiego, dostaje od męża wiadomość, poprzez którą dowiaduje się o tym, że właśnie ułożył sobie na nowo życie z kimś innym. Załamana wie, że nie ma już do kogo wracać. Po powrocie do kraju postanowiła skupić się na rzeczach praktycznych, na tym, co ma do zrobienia, na dokumentach, terminach, spotkaniach, rozmowach, tysiącach drobnych decyzji? Czy bez wsparcia człowieka, którego kochała na pewno da sobie radę?