Uwaga – kieszonkowcy

Kradzieże kieszonkowe dokonywane są najczęściej w środkach komunikacji miejskiej, w dużych skupiskach ludzkich jak targ, supermarket, jarmark, koncert itp. Wykrycie tych przestępstw jest wyjątkowo trudne, co wynika z faktu, że kieszonkowcy nie zostawiają praktycznie żadnych śladów, a stosowane przez nich sposoby i rekwizyty skutecznie odwracają uwagę pokrzywdzonych i ewentualnych świadków. Kieszonkowcy działają przeważnie w kilkuosobowych grupach, mogą wśród nich być dzieci lub kobiety, często elegancko ubrani. Szczególnie łatwo ofiarami złodziei kieszonkowych padają mężczyźni trzymający portfele w tylnej kieszeni spodni oraz kobiety z torebkami przewieszonymi przez ramię.
Złodzieje kieszonkowi najczęściej działają grupowo, często w duecie – kradzieży dokonuje jeden, pozostali odwracają uwagę, ubezpieczają, przechwytują łup. Kieszonkowcem może być każdy: młody przystojny mężczyzna, bezradna staruszka, niewinnie wyglądające dziecko itp. Złodzieje z tej branży starają się niczym nie wyróżniać – nie mają krępującego ruchy bagażu, ale najczęściej torbę, reklamówkę często przewieszony przez rękę płaszcz lub kurtkę. Wykorzystują ścisk w kolejce, na przejściach, w autobusie, korytarzu pociągu oraz tzw. gorączkę podróżną (zajmowanie miejsc, rozmieszczanie bagażu, itp.), najczęściej następuje wtedy potrącenie lub otarcie się w wyniku potknięcia. Za upatrzoną ofiarą chodzić potrafią nawet kilka godzin, wybierając dogodną dla siebie sposobność kradzieży. Skradzione portfele, saszetki są natychmiast przekazywane obstawie, która w miarę szybko się oddala i nie zwracając uwagi stara się opróżnić je z zawartości i wyrzucić. Skradzione dokumenty i klucze mogą być wykorzystane do okradzenia domu ofiary.
Sposoby działania kieszonkowców:
* „sztuczny tłok” – usypiają czujność ofiary popychając ją i aranżując ścisk wokół niej,
* „na kosę” – kradzież dokonywana jest przez przecięcie kieszeni, torebki czy siatki,
* „zza parawanu” – sprawca dla ukrycia swego działania posługuje się płaszczem przewieszonym przez rękę,
* „uwaga, złodzieje” – taki okrzyk sprawia, że każdy odruchowo sięga do portfela, wskazując obserwującym go złodziejom miejsce, gdzie go ukrył,
Co możemy zrobić?
Niezależnie od tego, czy jesteś ofiarą czy świadkiem przestępstwa, jak najszybciej staraj się zawiadomić policję – numer 997 lub 112. Prawdopodobieństwo ujęcia sprawcy zależy od czasu, jaki upłynął od zdarzenia do wezwania Policji.
Jak się bronić?
* przechowujmy niewielkie kwoty pieniędzy w kilku miejscach,
* w trakcie zakupów nie prezentujemy zawartości portfela,
* nigdzie nie zostawiamy torby czy saszetki bez nadzoru,
* telefon komórkowy nosimy w zapiętej kieszeni, w miejscu niewidocznym.
Co może zrobić kobieta?
* zawsze zapinać torebkę; w miejsca, gdzie będzie tłok nie zabierać otwartych koszyków,
* rzeczy wartościowych i portfela nie nosić w reklamówkach (łatwo je przeciąć),
* w torebce pieniądze, dokumenty i klucze chować w przegródce z dodatkowym zapięciem (zamek błyskawiczny),
* w miejscach o dużym natężeniu ruchu trzymać torebkę szczególnie mocno, aby nie zwisała swobodnie, najlepiej żeby torebka znajdowała się z przodu,
* w autobusie nie „zajmować” siedzącego miejsca swoją torebką, sama jednocześnie kasując bilet.
Co może zrobić mężczyzna?
* nie nosić portfela ani w tylnej kieszeni spodni, ani w bocznych kieszeniach marynarki lub płaszcza,
* mieć dodatkową, umieszczoną w nietypowym miejscu, kieszeń na pieniądze,
* nie nosić portfela tak grubego, że widać go niezależnie od tego, w której jest kieszeni,
* nie nosić portfela w lewej wewnętrznej kieszeni marynarki (lepiej przełożyć go do prawej),
* w publicznych miejscach pamiętać o zapięciu marynarki lub płaszcza, szczególnie gdy obie ręce ma się zajęte, np. bagażem.