W środę, 19 czerwca trzydziestodwuosobowa grupa podopiecznych Fundacji "Uśmiech dziecka to nasz cel" uczestniczyła w dwudniowej wycieczce do Krakowa i Łagiewnik
W grupie było także pięcioro dzieci na wózkach inwalidzkich, organizatorzy nie mieli więc łatwego zadania. Jednak wszyscy poradzili sobie doskonale. Podróż do Krakowa przebiegała w radosnej atmosferze, choć jak podkreśla prezes fundacji, Zofia Dębowska towarzyszyły jej też obawy, czy wszyscy sobie poradzą z trudami najpierw podróżowania, a potem wędrówki i zwiedzania.
W Krakowie wycieczkowicze udali się najpierw na Wawel, potem pod pałac biskupów i do kościoła franciszkanów. Na krakowskim rynku zaplanowano mały odpoczynek, by wszyscy mogli zregenerować swoje siły przed kolejnymi atrakcjamie. Przy okazji obejrzeli kościół Najświętszej Marii Panny i wysłuchali płynącego z wieży mariackiej hejnału. Wycieczka była tak zaplanowana, aby była się najmniej uciążliwa dla osób niepełnosprawnych. Po kilkugodzinnym zwiedzaniu Krakowa, grupa dotarła do hotelu na obiad i odpoczynek.
Następnego dnia, tuż po śniadaniu, wycieczkowicze wyruszyli do sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Łagiewnikach. Niespodziewanie udało się zdążyć na mszę odprawianą w bazylice. Na miejscu zwiedzili kaplicę siostry Faustyny i kaplicę Wieczystej Adoracji.
Po kilku godzinach zwiedzania na wycieczkowiczów czekała wizyta w parku wodnym. Widać było, że zabawa sprawiła ogromna frajdę. Po trzech godzinach szaleństwa w parku przyszła pora na zregenerowanie sił i obiad. Po krótkim odpoczynku grupa wyruszyła w drogę powrotną do Opoczna.
Pani Zofia ma nadzieję, iż dzięki tej wyprawie rozbudziła w osobach niepełnosprawnych poczucie, że mają wpływ na własne życie, że mogą oderwać się od nużącej samotności. Wyjazd miał na celu nie tylko zwiedzanie nowych miejsc, ale także pokazanie uczestnikom wyprawy, że ich niepełnosprawność nie może być powodem izolacji i bezczynności. Za naszym pośrednictwem wszyscy serdecznie dziękują, tym którzy wsparli organizację wyprawy. Dzięki ich pomocy na twarzach uczestników widać był radosny uśmiech. |