Uroczyście, bez patosu

Ale na początek, przypomnijmy, że wiosną 1990 w Szczecinie podjęto inicjatywę, by na bazie terenowej organizacji związku zawodowego emerytów i rencistów policji oraz klubu emerytów milicji stworzyć nową strukturę o zasięgu ogólnokrajowym. I tak podjęto decyzję o założeniu Stowarzyszenia Emerytów i Rencistów Resortu Spraw Wewnętrznych RP. W maju 1990 r. odbyło się zebranie członków założycieli, na którym oficjalnie powołane do życia zostało stowarzyszenie, którego pierwszym liderem został mjr w stanie spoczynku Chatliński. Obecną nazwę Stowarzyszenie Emerytów i Rencistów Policyjnych przyjęto na V Zjeździe.
Z okazji XX–lecia Stowarzyszenia Emerytów i Rencistów Policyjnych, Prezydium Zarządu Głównego działając na podstawie statutu stowarzyszenia postanowiło wyróżnić i uhonorować swych najbardziej aktywnych członków, by docenić i podziękować im za już dokonany wysiłek i zachęcić do dalszej, aktywnej i pełnej poświęcenia pracy na rzecz środowiska emerytów i rencistów policyjnych.
W miniony piątek, w jednym z opoczyńskich lokali zebrali się członkowie koła SEiRP. Na spotkanie przyjechała tez pięcioosobowa delegacja Zarządu Okręgu z prezesem Eugeniuszem Czajkowskim, byłym oficerem w KWP w Piotrkowie Tryb., który doceniając pracę i (co kilkakrotnie podkreślił) największą aktywność opoczyńskiego koła na terenie woj. łódzkiego, wręczył odznakę „Za zasługi dla SEiRP” wraz z dyplomem obecnemu prezesowi koła Andrzejowi Królowi oraz pośmiertnie Zdzisławowi Przybyle. W imieniu zmarłego odznakę odebrał syn Jakub, który w tym momencie nie krył wzruszenia.
Medalem XX–lecia SEiRP uhonorowany został skarbnik opoczyńskiego koła Wiesław Białuski, zaś dyplomy honorowe otrzymali Kazimierz Fiderek, Andrzej Wroński i Stefan Łach.
Eugeniusz Czajkowski nie szczędził słów pochwały członkom opoczyńskiego koła, przede wszystkim prezesowi Królowi, mówiąc, że taka działalność może być wzorem dla innych kół stowarzyszenia. Życzył też przy tej okazji, by koło liczące obecnie 68 członków, nadal prowadziło tak aktywną działalność i by nadal panowała w nim tak serdeczna atmosfera.
Na tym część oficjalna dobiegła końca. I choć było uroczyście, obyło się bez patosu, tak często obecnego przy takich okazjach. Przeciwnie – po części oficjalnej emeryci i renciści policyjni, którzy z przyzwyczajenia wciąż dbają o swą kondycję, ruszyli wraz z małżonkami na taneczny parkiet. I – nie ukrywamy – można im tylko pozazdrościć kondycji, bo sił im starczyło do późnej nocy.