Tradycja skarbem opoczyńskiego

Debatę zorganizowało Centrum Pomocy Rodzinie w ramach projektu systemowego realizowanego od 2008 roku przy wydatkowaniu środków unijnych ?Przełamać bariery uwolnić energię?. W ramach projektu od dwóch lat PCPR realizuje warsztaty rękodzieła ludowego. Zainteresowanie warsztatami wśród uczestników przerosło oczekiwania organizatorów. W ubiegłym roku zorganizowano wystawę prac wykonanych przez uczestników. ? Jesteśmy patriotami lokalnymi, którzy dostrzegają bogactwo kultury naszego regionu? mówiła dyrektor PCPR, Wiesława Kurowska. ? Dostrzegamy, że owe bogactwo może stanowić nie tylko o tożsamości nas jako opocznian, ale również powinno stać się źródłem siły tego regionu. Także źródłem zarobkowania ? mówiła. Stąd też nasza debata do której zaprosiliśmy zacnych i kompetentnych gości.
Dyrektorka PCPR, wyraziła nadzieję, że po wysłuchaniu wystąpień zaproszonych gości, opozycja tradycji i nowoczesności zniknie, a słuchacze będą wiedzieć, że to z tradycji wyrasta nowoczesność.
W debacie wzięła udział etnograf Stanisława Dłużewska?Pawlik, absolwentka wydziału filozoficzno?historycznego Uniwersytetu Łódzkiego, członek?rzeczoznawca Krajowej Komisji Artystycznej i Etnograficznej w Łodzi. Prelegentka mówiła o kulturze, obyczajach i szacunku do tradycji w opoczyńskim. Wyrazem tego jest bardzo bogata sztuka ludowa.
Kustosz Muzeum Archeologicznego w Łodzi, Alicja Woźniak zajmująca się od wielu lat tkaniną i strojem ludowym, opowiedziała o projekcie finansowanym przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego ?Rekonstrukcja łęczyckich chust kamelowych?. Projekt był realizowany wspólnie z Muzeum w Łęczycy. Powstał on w celu reaktywowania umiejętności wykonywania chust kamelowych, a jego zadaniem było przypomnienie łęczyckich tradycji rękodzielniczych oraz odtworzenie charakterystycznego wzornictwa. W związku z tym zorganizowano specjalne warsztaty i szkolenia, w których wzięło udział 20 kobiet. Każda uczestniczka programu poznawała tajniki powstawania chusty. Prelegenta bardzo szczegółowo opowiedziała o poszczególnych etapach realizacji projektu. Zapowiedziała też kolejne pomysły, tym razem związane z opoczyńskim folklorem.
Jako kolejny głos zabrał dr Jan Łuczkowski, konsultant wojewódzki od spraw muzyki ludowej, który opowiedział o kapelach ludowych na naszym terenie. Niestety coraz bardziej także do zespołów ludowych wchodzi nowoczesność i obecnie trudno spotkać taka typową ludową kapelę.
Wiesława Kurowska przekonywała, że mimo nowoczesności to na opoczyńskim weselu, jeśli kapela nie umie zaśpiewać na ludowo lub nie umie poprowadzić tradycyjnych oczepin po prostu nie ma w naszym regionie czego szukać.
Jako ostatnia ze swoim wykładem wystąpiła Ewa Nowina?Sroczyńska, kierowniczka Zakładu Antropologii Kulturowej UŁ, prowadząca badania w zakresie m.in. antropologii wizualnej, literatury oraz antropologii symbolicznej. Ustosunkowała się ona do wypowiedzi swoich poprzedników i wsadziła przysłowiowy kij w mrowisko twierdząc, że nie ma już kultury ludowej. Jej zdaniem w dzisiejszym świecie nie ma już czystej kultury ludowej.
Zaprezentowane zostały trzy filmy traktujące o sztuce ludowej, tradycji i obyczajach naszego regionu. Jednym z nich był film Andrzeja Różyckiego o artyście ludowym, Antonim Baranie z Gorzałkowa. Dwa pozostałe filmy autorstwa Jana Siempińskiego to ?Skrzynia? i ?Opoczyńskie wesele z Ogonowic?. Po projekcji obrazów o ich ocenę pokusiła się prof. Ewa Nowina?Sroczyńska. Niewątpliwie perełką okazał się wielokrotnie nagradzany film ?Skrzynia?, natomiast obraz przedstawiający oczepiny to surowy materiał, który zdaniem profesor pokazuje, że warto pokusić się o głębsze opracowanie.
Dyskusję z uwagą śledziły osoby na co dzień pracujące z osobami niepełnosprawnymi. Jak mówi Wiesława Kurowska beneficjenci projektu dostrzegli możliwość nawiązania współpracy, np. ze spółdzielnią socjalną. Dzięki wytworom sztuki ludowej, której uczyli się na warsztatach rękodzieła ludowego, mogliby szukać źródeł zarobkowania. Dzięki programowi aktualizacja strategii rozwoju województwa łódzkiego na lata 2014?2020 istnieje realna szansa na pozyskiwanie kolejnych środków na realizację programów propagujących kulturę ludową.