Tajemnice ukryte w nazwach cz. XIII

Około 1520 roku nastąpiły w tym względzie zmiany. Nie mogąc zdecydować się na jedną konkretną formę, nazywano wioskę Sobyowyny lub Sobowyny. W 1772 roku pojawia się forma Sobawin, a następnie Sobowiny. Skąd pochodzi dzisiejsza nazwa Sobawiny, jaka jest geneza zawirowań wokół tego, czy drugą samogłoską w nazwie powinno być a czy o ? postaramy się rozwiać wątpliwości.
Językoznawcy bezspornie twierdzą, że Sobawiny to nazwa dzierżawcza. Jedni podają, że pochodzi od człowieka o imieniu Sobawa, inni ? będący w mniejszości ? wskazują natomiast na Sobiesława lub Sobiesąda. Prawdopodobnie zatem, człowiek noszący jedno z wyżej wymienionych imion (lub pseudonimów) był założycielem miejscowości, a wdzięczni mieszkańcy, od tej nazwy osobowej, utworzyli nazwę wioski.
Drugą niejasnością w nazwie jest fakt stosowania zamiennie na przestrzeni wieków form Sobowiny z Sobawinami. Tę nieścisłość językoznawcy tłumaczą tym, że z czasem zaczęto upodabniać nazwę (prawdopodobnie w celu łatwiejszego jej zapamiętania) z potocznymi wyrazami typu grochowiny, borowiny itp. Stąd zastępowanie samogłoski a ? o. Proces ten nosi nazwę adideacji i oznacza grę słów polegającą na zmianie brzmienia wyrazu w taki sposób, aby kojarzył się z innym i otrzymywał przez to nieco odmienne znaczenie i zabarwienie emocjonalne, zwykle humorystyczne.
Z czasem wrócono jednak do nazwy Sobawiny i ta forma obowiązuje do dziś, co według nas jest racjonalne. Skoro założycielem wsi, jak podają historyczne źródła, był Sobawa (a nie: Sobowa), to nazwa miejscowości powinna brzmieć tak, jak udokumentowana jest obecnie.
Nawiązując do historii wsi, warto wspomnieć o tym, że w XVI wieku była własnością księży z Libiszowa. W 1615 roku przeszła w posiadanie Wojciecha Silnickiego, a w XVIII wieku należała do rodziny Libiszowskich. W 1863 roku właścicielem miejscowości został Ignacy de Goerscht?Drużbacki, a cztery lata później doszło do rozparcelowania majątku. Pozostał jedynie folwark, z którego w latach 90. XIX wieku zaczęto rozsprzedawać ziemię włościanom. W drugiej połowie XIX wieku w Sobawinach znajdował się browar, który kupił Kunkel z Opoczna, a następnie nabył go Antoni Saski.
Wieś cały czas się rozwija i z roku na rok przybywa w niej mieszkańców. W 1827 roku liczba sobawiczan nie przekraczała nawet setki, dane demograficzne z 1921 roku podają, że wówczas w miejscowości mieszkało prawie trzystu ludzi, a obecnie, jak już wcześniej wspomnieliśmy, ich liczba przekracza czterystu.
W Sobawinach nie ma wielu zabytków. Najstarszym jest kapliczka z 1934 roku, wybudowana przez członków fundacji Jana i Franciszków Baranów.