Świętujmy katarzynki

Wróżby, szczególnie matrymonialne, od zarania dziejów budziły niezmiennie duże zainteresowanie. Przystępowała do nich podekscytowana młodzież, ciekawa swojej przyszłej oblubienicy lub oblubieńca. Mało kto dziś pamięta, że tak nadal popularny wieczór andrzejkowy ? wróżebny dla panien pragnących odmienić swój samotny stan ? o kilka dni wyprzedzał podobny wieczór dla kawalerów zwany katarzynkami.
W wigilię świętej Katarzyny młodzieńcy zbierali się w jednej izbie, by na wodę lać wosk (także cynę, ołów, białka a nawet całe jaja) i z różnorodnych kształtów odczytywać, jaką pannę przyniesie los w nadchodzącym roku. Inne wróżby w zasadzie nie odbiegały od kultywowanych do dziś w czasie andrzejków. Warto jednak przypomnieć liczenie kołków w płocie. Na przemian chłopcy liczyli: panna, wdowa, panna, wdowa? Kiedy płot się kończył, wszystko już było wiadomo o przyszłej partnerce. Trzeba było bowiem dokładnie przyjrzeć się ostatniemu kołkowi: gładki oznaczał ubogą wybrankę, a chropowaty, z nie zdartą korą ? posażną i bogatą. Z czasem tradycja katarzynkowa poszła w zapomnienie. Zresztą ? jak powiadają ? kto to widział, żeby pułapka przejmowała się tym, jaką mysz złapie?
W przeciwieństwie do naszych obyczajów 25 listopada ma do dziś wyjątkowe znaczenie we Francji. Dzień świętej Katarzyny obchodzą wtedy przybrane w pełne fantazji i poezji kapelusze wszystkie panny, które w danym roku kończą 25 lat, a jeszcze nie znalazły mężczyzny swego życia. Obowiązują barwy symbolizujące panieństwo i nadzieję ? żółty i zielony.
Tradycyjnie również dzień 25 listopada jest fetowany przez wielkich krawców. Święta Katarzyna jest bowiem patronką panien i panów żyjących z igły. Tego dnia w wielkich francuskich domach mody każdej "Katarzynce" ofiarowuje się kapelusik, odpowiedni do urody i charakteru. Można sobie pozwolić na wszelkie odzieżowe ekstrawagancje, przebierać i maskować do woli. Szał wstążek, obłoczki tiulów, kaskady pomysłów ? takie są właśnie francuskie katarzynki.
W okresie wszechwładnej komercji natrętnie adaptującej w naszym kraju wszelkiego typu zachodnie zwyczaje ? od walentynek do dyniowatego dnia duchów ? może warto przenieść do nas właśnie francuski model katarzynek. Sympatyczne to i jakże cieszące oczy panów. Tylko która panna swoim strojem przyzna się do tego, że ma już za sobą 25 lat panieństwa? Chyba że będzie to prawdziwa bizneswomen, którą stać na wszelkie ekstrawagancje?
Jerg