Odszedł na wieczną wartę

2 lutego 2012 r. odszedł ppłk Wacław Furmańczyk ?Wacław?, żołnierz partyzanckiego Oddziału Lotniczego AK ?Henryk?, architekt, urbanista, wykładowca akademicki.
Partyzancki Oddział Lotniczy AK został utworzony przez jego brata, ppor. Henryka Furmańczyka, w kwietniu 1944 r., w celu odbioru zrzutów lotniczych. Pochodzący z Częstochowy dowódca był absolwentem ostatniego przewojennego wypustu dęblińskiej Szkoły Orląt. Pracował w kontrwywiadzie i dywersji ZWZ. Pod koniec 1943 r. przybył w piotrkowskie wraz z bratem Wacławem i kilkoma innymi żołnierzami ?spalonymi? w regionie częstochowskim (uczestniczyli w akcji na więzienie na Zawodziu w Częstochowie). Po otrzymaniu od szefa Inspektoratu Piotrkowskiego płk. Stefana Kąkolewskiego ?Stefana? rozkazu utworzenia oddziału, rozpoczął rekrutację ochotników. Za datę uformowania Oddziału Loitniczego ?Henryka? przyjmuje się 26 kwietnia 1944 r. Pierwszą kwaterą były lasy w pobliżu Górek Niemojowickich, niedaleko Żarnowa. Oddział pod względem organizacyjnym podlegał referatowi lotniczemu komendy Okręgu AK Łódź i liczył około 40 żołnierzy. Zastępcą dowódcy był brat Henryka ? Wacław. Oddział oprócz szkolenia w przejmowaniu zrzutów lotniczych rozpoczął szkolenie w obronie przeciwlotniczej i radiolokacyjnej. Ponadto do zadań należało również opanowanie lotnisk w przewidywanym powszechnym powstaniu.
Oddział ?Henryka? współdziałał z innymi ugrupowaniami partyzanckimi w terenie. Najczęściej przebywał w lasach białaczowskich i potocznie był nazywany przez mieszkańców ?oddziałem białaczowskim?. W tym czasie partyzanci znaleźli schronienie u państwa Kocembów w Sobieniu. W skład oddziału ?Henryka? weszli także pozostali przy życiu żołnierze z oddziału ?Błysk?, który uległ zagładzie 9 maja 1944 r. w Łubach Sobieńskich.
Partyzanci od ?Henryka? dokonali wielu spektakularnych akcji m.in. na pociąg na stacji Białaczów (w Petrykozach), czy wyprawę na magazyn Baudienstu w Opocznie, które rozeszły się echem wśród miejscowego społeczeństwa. Brali udział także w największych potyczkach partyzanckich 25 pp AK, m.in. pod Diablą Górą, Stefanowem, Białym Ługiem, leśniczówką Huta, Bokowem. Po rozformowaniu pułku w dniu 9 listopada 1944 r. oddział ?Henryka? pozostał na terenie ziemi opoczyńskiej. W styczniu 1945 r. brał także aktywny udział w walkach frontowych i w wyzwoleniu Opoczna.
W nowej rzeczywistości Polski Ludowej żołnierzy ?Henryka? spotkały represje i prześladowania. Dowódca został skazany na karę śmierci, zamienioną na 10 lat więzienia. Ppor. Wacława Furmańczyka wysłano na kilka lat do kopalni w ZSRR, gdzie w koszmarnych warunkach wydobywał węgiel.
Po powrocie do kraju podjął, nie bez problemów, studia i w 1952 r. został absolwentem Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej. W 1951 r. rozpoczął pracę w szczecińskim ?Miastoprojekcie?, następnie (1961?1966) w Pracowni Konserwacji Zabytków. W latach 1966?67 był adiunktem Instytutu Urbanistyki i Architektury Politechniki Szczecińskiej, a od 1967 r. wykładowcą tej uczelni. Wacław Furmańczk był m.in. współautorem osiedla Stare Miasto w Szczecinie.
Interesował się regionem opoczyńskim. Po śmierci swojego brata to on sprawował funkcję dowódcy podczas spotkań kombatanckich organizowanych na tym terenie opoczyńskiego, najczęściej w popularnej ?Kocembówce?. Współpracował w Muzeum Regionalnym. Z jego inicjatywy przekazano do zbiorów muzeum proporzec oddziału i utworzono grupę rekonstrukcji historycznych, która przybrała imię oddziału ?Henryka?.
Ppłk Wacław Furmańczyk został pochowany 7 lutego w Szczecinie na Cmentarzu Centralnym.