Nieudane postanowienia

Wyznaczamy sobie cele, robimy postanowienia, zarzekamy się? Robimy to serio, ale wkrótce się poddajemy, odkrywając że nic z tego nie wyszło (najczęściej aż do następnego postanowienia). Dlaczego nie wyszło? I czy można jakoś zmniejszyć ryzyko porażki?

Postanowienia skazane na niepowodzenie
Najczęściej nie dotrzymujemy postanowień, bo są one źle skonstruowane, a są źle skonstruowane, bo w głębi duszy nie chcemy ich spełnić?
Po czym można poznać, że postanowienie się nie uda? Zwiastują to dwa symptomy. Po pierwsze nie udają się deklaracje, dotyczące czasu przyszłego, a nie teraźniejszego (Od jutra?, Od nowego roku?).
Drugim zwiastunem porażki jest to, że postanawiamy coś bez stworzenia konkretnego planu, który ma nam pomóc w osiągnięciu celu. Na przykład palacz postanawia, że rzuci palenie i na tym poprzestaje. Nie planuje, jak będzie radzić sobie z pokusą, która przecież nadejdzie, nie myśli o tym, co pomoże mu w przejściu przez najtrudniejszy, początkowy okres, ani co będzie robić, aby ułatwić sobie osiągnięcie celu.

Co stoi na przeszkodzie?
Abyśmy naprawdę wytrwali w postanowieniu, musielibyśmy zrobić kilka, w gruncie rzeczy prostych zabiegów. Pierwszy z nich to zrozumienie dlaczego plany się nie udają. Niech przykładem będą tutaj postanowienia noworoczne. Dlaczego ktoś woli postanowić coś od Nowego Roku a nie od teraz (Od teraz rzucam palenie?)?
Postanowienie od teraz jest trudniejsze. Oznacza bowiem, że już teraz zaczynamy się wysilać. Gdy postanawiamy coś od jutra, to wysiłek rozpoczniemy potem. Niestety jeśli komuś przyświeca pragnienie uniknięcia wysiłku, to oczywiście nie dotrzyma żadnego postanowienia.
Gdyby tę myśl kontynuować, dojdziemy do wniosku, że główną przeszkodą, która stoi nam na drodze do osiągnięcia celu jesteśmy my sami, a konkretniej ? nasze lenistwo i niechęć do ponoszenia trudu.
Dobrym przykładem jest alkoholik, który postanawia, że jutro nie weźmie do ust wódki. Ale gdy idzie do domu, spotyka dawno nie widzianego przyjaciela, który namawia go na kielicha. W głębi duszy alkoholik się cieszy. Oto bowiem ma doskonałą wymówkę, aby swojego postanowienia nie dotrzymać. Oczywiście nie marnuje czasu na myślenie o tym, że mógłby z przyjacielem spotkać się pojutrze lub porozmawiać z nim bez picia. Ważne jest, że natrafił na dobre usprawiedliwienie dla złamania obietnicy. I nikt ? a przede wszystkim on sam ? nie może mieć dzisiaj pretensji o to, że uległ?
Nasze plany się nie udają, bo gdzieś na dnie duszy pragniemy, aby sytuacja pozostała taka jak obecnie.

Jak osiągać cele?
Im bardziej świadomi jesteśmy własnego oporu przed podjęciem wysiłku, im lepiej rozpoznajemy na czym polega samoutrudnianie, tym większe są szanse, że swoich postanowień dotrzymamy.
Niestety sama ta świadomość najczęściej nie wystarcza. W dodatku nawet żelazna wola przegrywa przeważnie w starciu na przykład z odchudzaniem czy nałogami.
Dlatego wyznaczając sobie cele powinniśmy się do tego też dobrze przygotować: stworzyć konkretny plan, poszukać wsparcia innych ludzi, wiedzieć jak będziemy radzić sobie z chwilami słabości, pomyśleć o zachowaniach, które mogą być ekwiwalentem tych, których chcemy się pozbyć itp. Dopiero wtedy nasze szanse naprawdę rosną.