Finał sąsiedzkiej awantury

13 listopada 2008 roku, około godz. 15.30, w centrum miasta, starszy pan wdał się w kłótnię z dużo młodszym mężczyzną. Zdaniem sąsiadów nie była to ich pierwsza sprzeczka. Tym razem 75-letni Zdzisław K. pokłócił się z 29-letnim Piotrem B. o rzekome strzały z wiatrówki. Od słowa, do słowa doszło do kłótni, która stawała się coraz gwałtowniejsza i zmieniła się w szarpaninę, w której starszy pan upadł na chodnik. Wszystko to z balkonu mieszkania obserwował 18-letni wnuk Zdzisława, Piotr K. Postanowił pomóc leżącemu na chodniku dziadkowi. Chwycił nóż kuchenny, którym zadał trzy ciosy w plecy Piotra B. Ranny mężczyzna zmarł. Chłopak zadał jeszcze czwarty cios. Ranił w rękę matkę denata, która usiłowała rozdzielić awanturujących się mężczyzn.
Na miejscu zdarzenia policjanci zatrzymali dziadka i wnuka. Obaj byli trzeźwi. Nazajutrz, po złożeniu obszernych wyjaśnień, dziadek wrócił do domu. Prokuratura postawiła Piotrowi K. zarzut zabójstwa. Chłopak przyznał się do czynu, za który groziła mu kara pozbawienia wolności od 8 do 25 lat lub kara dożywotniego pozbawienia wolności. Sąd Rejonowy, 13 listopada wobec Piotra K. zastosował środek zapobiegawczy w postaci aresztowania na trzy miesiące. 15 grudnia Sąd Okręgowy uchylił decyzję o aresztowaniu sprawcy. Wstawili się za nim m.in. nauczyciele z ZSS nr 1, w którym wiosną 2009 roku zdał egzamin maturalny, osiągając bardzo dobre wyniki z jęz. polskiego, WOS-u i jęz. angielskiego. W planach miał rozpoczęcie studiów na kierunku resocjalizacji, ale papierów nigdzie nie złożył.
Akt oskarżenia skierowany został do Sądu Okręgowego w Piotrkowie 29 maja 2009 roku. Prokuratura Rejonowa w Opocznie oskarżyła Piotra K. o działanie z przekroczeniem obrony koniecznej z bezpośrednim zamiarem pozbawienia życia Piotra B. i zadanie mu trzech ciosów nożem kuchennym w plecy, co spowodowało przebicie aorty i niemal natychmiastową śmierć oraz nieumyślne spowodowanie obrażenia ciała Jadwigi B., matki denata, w ten sposób, że zadając czwarty cios ugodził ją w rękę, którą zasłaniała syna.
Odbyło się dziewięć posiedzeń sądu. Pierwsze 11 sierpnia. Piotr K. odpowiadał z wolnej stopy, a samo postępowanie było jawne. Z wyłączeniem jawności przesłuchiwano jedynie biegłych na okoliczność poczytalności sprawcy w momencie popełniania czynu.
Podczas mów końcowych prokuratura zażądała dla oskarżonego Piotra K. za zabójstwo w warunkach przekroczenia obrony koniecznej kary 6 lat pozbawienia wolności i sześciu miesięcy pozbawienia wolności za drugi zarzut, i karę łączną 6 lat pozbawienia wolności. Oskarżyciele posiłkowi wnioskowali o oddalenie wątku obrony koniecznej i żądali najniższego wymiaru kary za zabójstwo, tj. 8 lat pozbawienia wolności, zaś obrona wnosiła o uniewinnienie lub, w przypadku uznania przekroczenia obrony koniecznej, o odstąpienie od wymierzenia kary z powodu silnego wzburzenia usprawiedliwionego okolicznościami.
Ogłoszenie wyroku nastąpiło w piątek, 5 marca. Sąd Okręgowy uznał Piotra K. winnym tego, że działając z ewentualnym zamiarem pozbawiania życia Piotra B. przekroczył granice obrony koniecznej przez zastosowanie sposobu obrony niewspółmiernego do niebezpieczeństwa zamachu oraz po ustaniu bezpośredniego niebezpieczństwa tego zamachu i na podstawie art. 148 § 1 kk, w związku z art. 25 § 2 oraz art. 60 § 1 i 6 skazał go na karę czterech lat pozbawienia wolności. Za zranienie matki Piotra B. sąd skazał Piotra K. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, wymierzając karę łączną czterech lat pozbawienia wolności. Ponadto orzekł od Piotra K. na rzecz pokrzywdzonej nawiązkę w kwocie 5000 zł oraz zasądził opłatę w wysokości 400 zł i obciążył kosztami postępowania w wysokości 2000 zł.
W obu przypadkach sąd wziął pod uwagę art. 31 § 2 kk, uznając, że Piotr K. działał w warunkach silnego wzburzenia, które ograniczało możliwość rozpoznania znaczenia czynu i kierowania swoim postępowaniem.
Wyrok nie jest prawomocny. Obrońcy już wnieśli o pisemne uzasadnienie wyroku, co oznacza chęć złożenia apelacji. Również Prokuratura Rejonowa będzie wnosiła apelację.
O dalszych losach sprawy będziemy informować.

***
Art. 148 § 1 kk: Kto zabija złowieka, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 8, karze 25 lat pozbawienia wolności albo karze dożywotniego pozbawienia wolności.

***
Art. 25 § 2 kk: W razie przekroczenia granic obrony koniecznej, w szczególności gdy sprawca zastosował sposób obrony niewspółmierny do niebezpieczeństwa zamachu, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia.

***
Art. 60 § 1 Sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary w wypadkach przewidzianych w ustawie oraz w stosunku do młodocianego, jeżeli przemawiają za tym względy określone w art. 54 § 1.
§ 6. Nadzwyczajne złagodzenie kary polega na wymierzeniu kary poniżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia albo kary łagodniejszego rodzaju według następujących zasad:
1) jeżeli czyn stanowi zbrodnię, sąd wymierza karę pozbawienia wolności nie niższą od jednej trzeciej dolnej granicy ustawowego zagrożenia,
2) jeżeli czyn stanowi występek, przy czym dolną granicą ustawowego zagrożenia jest kara pozbawienia wolności nie niższa od roku, sąd wymierza grzywnę, karę ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności,
3) jeżeli czyn stanowi występek, przy czym dolną granicą ustawowego zagrożenia jest kara pozbawienia wolności niższa od roku, sąd wymierza grzywnę albo karę ograniczenia wolności.

***
Art. 157 § 1: Kto powoduje naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia, inny niż określony w art. 156 § 1, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
§ 3. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 lub 2 działa nieumyślnie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.
Art. 31. § 2. Jeżeli w czasie popełnienia przestępstwa zdolność rozpoznania znaczenia czynu lub kierowania postępowaniem była w znacznym stopniu ograniczona, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary.