Dziwne terapie

Jednym z głównych zadań psychologii jest pomaganie ludziom cierpiącym. Wielu psychoterapeutów wymyśla nowe sposoby leczenia. Niektóre metody są dziwne, czasem kontrowersyjne a niekiedy bardzo tajemnicze

Psychoterapia może być czasem jedynym sposobem przyniesienia ulgi w cierpieniu. Wiele chorób nie ma bowiem charakteru fizycznego ale psychiczny. Oto niektóre z najdziwniejszych, stosowanych obecnie, metod terapeutycznych.

Skośne oczy

Pewna pani psycholog, Francine Shapiro, czuła się przygnębiona i smutna, więc postanowiła przejść się po parku. W trakcie spaceru spostrzegła, że jej zły nastrój minął. Doszła do wniosku, że to z powodu poruszania oczami w górę i w dół oraz na ukos.
To zupełnie dziwaczny pomysł, aby takie ruchy oczu miały uśmierzać przykry nastrój, jednak Shapiro zaczęła prosić znajomych aby stosowali tę metodę i twierdzili oni, że im też przynosi ulgę. Shapiro zaczęła propagować swoje odkrycie, w ten sposób powstała popularna dzisiaj w USA metoda leczenia, nazywana EDMR (odwrażliwianie za pomocą ruchów oczu).
EDMR jest stosowane, gdy człowieka męczą przykre wspomnienia. Może być także pomocna ludziom, którzy źle się czują w jakieś szczególnej sytuacji, np. mają potworną tremę przed występem.
Terapia polega na tym, że pacjent najpierw musi wyobrazić sobie przykrą sytuację w sposób jak najbardziej plastyczny, a gdy zaczyna odczuwać przykre emocje ma poruszać oczami na ukos, w górę oraz w dół, to sprawia, że wspomnienie przestaje budzić złe uczucia.
Wielu ludziom terapia ta faktycznie pomaga, niestety nie wyjaśniono dotąd w sensowny sposób mechanizmu pojawiania się ulgi. Naukowe badania nie potwierdzają także tego, że ruchy oczu mają tu dobroczynny wpływ – być może ukojenie przynosi pacjentowi samo uczestniczenie w terapii i przekonanie, że musi mu ona pomóc.

Nie używaj słów

Inny interesujący zabieg terapeutyczny, którego skuteczność jest dobrze potwierdzona przez naukowców, polega na uczeniu pacjenta unikania w myśleniu pewnych słów. Ludzie cierpiący myślą w sposób bardzo „niehigieniczny”. Na przykład gdy coś im się nie udaje myślą nigdy mi się nic nie udaje, zamiast teraz mi się nie udało. Ponieważ od myślenia zależą nastroje, w terapii uczy się ludzi unikać niektórych wielkich słów: „nikt” (np. nikt mnie nie lubi), „wszyscy” (np. wszyscy są szczęśliwi tylko nie ja), „każdy” (np. każdy mój pomysł źle się kończy), „nic” (nic mi się już nie uda) itp.
Prosty zabieg unikania tego typu wyrażeń w myśleniu sprawia nie tylko, że pacjent panuje nad złym nastrojem, ale także zmienia sposób spostrzegania świata na bardziej korzystny dla siebie.

Zrób sobie kotwicę

Czasem problemy psychologiczne polegają na tym, że człowiek nie potrafi wzbudzić u siebie przyjemnych uczuć i ciągle dręczą go przykre myśli.
Wtedy psychoterapeuci uczą ludzi, jak wzbudzać dobry nastrój. Jedna z metod nazywana jest kotwiczeniem. Prosi się pacjenta o szczegółowe przypomnienie sobie sytuacji, w której było mu naprawdę dobrze. Musi przypomnieć ją sobie jak najdokładniej, wraz ze wszystkimi szczegółami, wrażeniami i uczuciami.
Gdy pacjent w wyobraźni wchodzi w tę sytuację i zaczyna się dobrze czuć, wtedy terapeuta robi coś dziwnego, np. wkłada pacjentowi palec do ucha lub szczypie go w ramię. Ów bodziec staje się „kotwicą” – pacjent skojarzy wyobrażoną sytuację z owym gestem. W przyszłości, gdy tylko będzie chciał poczuć się dobrze, musi uszczypnąć się w ramię lub włożyć sobie palec do ucha. Wspomnienie miłej sytuacji i dobrego nastroju, pojawi się automatycznie.