Wyrok prawie po 10 latach

Sprawa po raz pierwszy ujrzała światło dzienne 15 grudnia 2000 roku, kiedy to na łamach 50. numeru TOP opublikowaliśmy artykuł „Drogie przetargi”. Pisaliśmy w nim, że latem 2000 roku Powiatowy Urząd Pracy ogłosił przetarg na zorganizowanie szkolenia dla dziesięciu bezrobotnych. Zdaniem komisji przetargowej najlepszą ofertę złożyła firma z Przedborza, która za zorganizowanie kursu zażyczyła sobie ponad 24.000 zł. Tymczasem według naszych informacji, jeden z działających w Opocznie ośrodków szkoleniowych złożył ofertę czterokrotnie tańszą. Chcieliśmy zrozumieć tryb podejmowania decyzji a także jej merytoryczne uzasadnienie, ale ani ówczesny starosta, ani kierownictwo PUP nie miało dla nas czasu. No więc postawiliśmy pytania otwarcie na łamach Tygodnika Opoczyńskiego.
I zainteresowała się tym Prokuratura Rejonowa, która wszczęła postępowanie. Mniej więcej w połowie 2001 roku zostało ono przekazane do Prokuratury Okręgowej w Piotrkowie Tryb. I ta na początku 2002 roku skierowała do sądu akt oskarżenia, by dzień później wysłać pismo z prośbą o zwrot akt celem uzupełnienia.
Nowy akt oskarżenia sporządzony został rok później. Oskarżonych w nim zostało pięć osób. Robert D., właściciel firmy z Przedborza, która wygrała przetarg miał postawiony zarzut korupcji i fałszowania dokumentów. Oskarżonych zostało troje urzędników PUP z ówczesnego ścisłego kierownictwa: Mieczysław K. i Lucyna B. o ustawianie przetargu wspólnie z Robertem D., a Jacek N., inspektor w PUP i Andrzej S., właściciel sklepu, w którym realizowany był zakup materiałów potrzebnych do szkolenia, o matactwo.
Wszyscy sędziowie z Wydziału Karnego Sądu Rejonowego w Opocznie wnioskowali o wyłączenie z prowadzenia tej sprawy i decyzją Sądu Okręgowego akta przesłane zostały do Sądu Rejonowego w Przysusze, jako najbliższego terytorialnie. I tam, 29 marca 2004 roku zapadł pierwszy wyrok.
Sąd w trakcie postępowania uznał zasadność oskarżenia. Zdaniem sądu szkolenie było czysto fikcyjne z fałszowanymi podpisami na listach uczestników, wykładowców i komisji egzaminacyjnej. Koszty materiałowe miała ponieść firma wygrywająca przetarg, ale faktury spłynęły do PUP i zostały opłacone, co spowodowało straty Skarbu Państwa w wysokości ponad 32 tys. złotych. Sąd uznał winę trójki oskarżonych i skazał Roberta D. na łączną karę jednego roku i sześciu miesięcy pozbawienia wolności z zawieszeniem na trzy lata oraz 8000 zł grzywny. Mieczysław K. skazany został na półtora roku pozbawienia wolności w zawieszeniu na dwa lata, a Lucyna B. na rok pozbawienia wolności z zawieszeniem na półtora roku i po 5600 zł grzywny. W stosunku do obojga sąd orzekł karę dodatkową w postaci zakazu sprawowania funkcji kierowniczych w administracji państwowej i samorządowej na okres trzech lat. Andrzeja S. i Józefa N. sąd uniewinnił. Wyrok był nieprawomocny i przez obie strony został zaskarżony.
Na początku 2005 roku Sąd Okręgowy w Radomiu uchylił wyrok w całości i przesłał do ponownego rozpatrzenia do Sądu Rejonowego w Przysusze. I tam rozpatrywany był do piątku, 5 marca.
W trakcie drugiego procesu była zmiana obrońców, co zawsze wydłuża postępowanie. Jeden z oskarżonych nie wytrzymywał obciążeń związanych z toczącym się postępowaniem i zaczął tracić przytomność. Praktycznie na każdej rozprawie, wraz z pojawieniem się na sali sędziego prowadzącego następowało zasłabnięcie i konieczność interwencji pogotowia. I, zdaniem pracowników sądu, nie było w tym żadnej symulacji. Doszło do sytuacji, że zawczasu wzywana była karetka, której załoga czekała na rozpoczęcie posiedzenia sądu i natychmiast interweniowała. Oskarżony kierowany był na badania, leczył się i wreszcie na początku 2008 roku zdolny był stawić czoła wymiarowi sprawiedliwości. Ale nie był to koniec problemów.
Potem skończyły się uprawnienia sędziowskie asesorce prowadzącej sprawę i trzeba było postępowanie bezterminowo zawiesić. W grę wchodziły dwa rozwiązania. Czekać aż Prezydent RP podpisze nominację sędziowską lub przekazać sprawę do prowadzenia nowemu sędziemu. Ten drugi wariant od razu był mało prawdopodobny, bo wiązał się z koniecznością ponownego przeprowadzenia całego postępowania dowodowego. Trzeba było czekać.
23 czerwca 2008 roku Prezydent RP podpisał nominację sędziowską, i sprawa mogłaby się szybko potoczyć, gdyby nie choroby innych oskarżonych. Wyznaczane były kolejne terminy posiedzeń i wreszcie zapadł wyrok.
Sąd Rejonowy w Przysusze uniewinnił od stawianych im zarzutów Mieczysława K., Lucynę B., Andrzeja S. i Józefa N. Natomiast Robert D. skazany został na samoczynną grzywnę za przestępstwo przeciw dokumentom.
Wyrok nie jest prawomocny i zapewne prokuratura go zaskarży, chociaż na decyzję trzeba będzie poczekać.