Tajemnice ukryte w nazwach cz. LI

W ubiegłych wiekach wieś ta znana była jako Wólki Kuligowskie lub Wola Kuligowa. W źródłach historycznych z 1520 roku można znaleźć wzmiankę na temat wioski, której nazwa wówczas brzmiała Wolya Kuligowa. Według Marii Kamińskiej, autorki "Nazw miejscowych Polski dawnego województwa sandomierskiego", etymologia drugiego członu tej nazwy ma swe korzenie w nazwie osobowej Kulig.
Człon "wólka" oznaczał dawniej małą osadę, wolę. Kiedyś wólki były to z reguły nowsze osady, folwarki, które z czasem przeistaczały się we wsie. Nazwa miejscowości, której pierwszy element stanowi właśnie ten wyraz, odnosiła się dawniej, podobnie jak w przypadku "woli", do zwolnienia pierwszych jej mieszkańców od powinności lub czynszu, czyli tak zwanej wolnizny. Na Śląsku odpowiednikiem etymologicznym wólki jest ligota, a na Kaszubach ? huta. W każdym polskim słowniku geograficznym znaleźć można kilkaset nazw ze słowem "wólka", co świadczy o ogromnej popularności tego członu w całym kraju. Ogólna ilość wól i wólek wynosi w Polsce około półtora tysiąca. Największa ich obfitość występuje na terenach sandomierszczyzny, duży odsetek znajduje się w Małopolsce, na Mazowszu zaś stanowią rzadkość. Przez mieszkańców okolicznych miejscowości wieś znana była także jako Wola Podlaskowa, z racji bliskiego sąsiedztwa lasów.
Dawniej Wólka Kuligowska zaliczała się do posiadłości królewskich. W średniowieczu działalność kolonizacyjną w południowej i zachodniej części opoczyńskiego rozwijali biskupi kujawscy, cystersi sulejowscy oraz rody świeckie herbu Odrowąż i Koźlerogi. Najstarsze osadnictwo skoncentrowało się wokół Opoczna i z tego z czasem powstały dobra królewskie, do których, poza Wólką Kuligowską, należały: Ogonowice, Sitowa, Ostrów, Wola Załężna, Bukowiec Opoczyński, Dęba, Dęborzeczka, Domaszno, Świerczyna, Brudzewice, Radzice i dzielnica Opoczna, Gorzałków. Mieszkańcy tych wsi od niepamiętnych czasów stanowili zwartą, wyodrębniającą się społeczność lokalną o dużych tendencjach zachowawczych, zwłaszcza w zakresie tradycji i postaw społecznych.
W 1681 roku Wólka Kuligowska należała do starostwa opoczyńskiego. Według danych demograficznych, w 1775 roku było tu 13 domów, w 1827 roku 17 zabudowań mieszkalnych 115 ludzi, a w 1881 roku 34 domy i 252 mieszkańców. Obecnie w tej miejscowości mieszka ponad 180 osób. Z racji malowniczych terenów, na których położona jest miejscowość, wielu jej mieszkańców żyje z agroturystyki.