Święto Miłosierdzia Bożego

Niedziela Wielkanocna otworzyła okres pięćdziesięciu dni, który w liturgii katolickiej pierwotnie nazywano Pięćdziesiątnicą, a dziś nosi nazwę okresu wielkanocnego. Rozpoczyna go oktawa Wielkanocy ? przez osiem dni bez przerwy Kościół powtarza tę samą prawdę, że Chrystus zmartwychwstał.
Zwyczaj przedłużania najważniejszych świąt chrześcijańskich na oktawę, czyli na osiem dni jest bardzo dawny. Okres ośmiu dni traktowany jest jak jeden dzień, jako jedno święto, jako dzień najradośniejszy, a dni oktawy Wielkanocy traktowane są jako uroczystości. Dlatego też w piątek, w oktawie Wielkanocy, nie obowiązuje wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych, ale Kościół praktycznie o tym nie przypomina. Teksty liturgiczne i biblijne wszystkich dni oktawy nawiązują bezpośrednio do wydarzenia zmartwychwstania Jezusa i jego konsekwencji dla nas. A czy byłoby godziwe pościć w dniu zmartwychwstania?
Ostatnim dniem oktawy jest Biała Niedziela, nazywana obecnie także Niedzielą Miłosierdzia Bożego. W tym roku jest to 27 kwietnia. Dawniej, w tę niedzielę w Rzymie ochrzczeni podczas Wigilii Paschalnej neofici, odziani w białe szaty podarowane im przez gminę chrześcijańską, szli w procesji do kościoła świętego Pankracego, by tam uczestniczyć w mszy. Jan Paweł II ustanowił ten dzień Świętem Miłosierdzia Bożego, którego wielką orędowniczką była siostra Faustyna Kowalska ? zakonnica ze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, mistyczka, znana przede wszystkim jako głosicielka kultu Miłosierdzia Bożego i autorka "Dzienniczka".
Miłosierdzie Boże ? w teologii chrześcijańskiej największy z przymiotów Boga, obok świętości i sprawiedliwości ? w katolicyzmie rozumiane jest jako nieograniczone i niemożliwe do całościowego poznania przez rozum ludzki. Według prywatnych objawień mistycznych siostry Faustyny Kowalskiej, ustanowienia święta Miłosierdzia Bożego żądał sam Pan Jezus i dał związane z nim obietnice.
Kult Miłosierdzia Bożego ma bogatą i burzliwą przeszłość. Pierwsze zabiegi o ustanowienie kultu w Kościele podjął w 1938 roku ksiądz Michał Sopoćko, spowiednik i powiernik siostry Faustyny Kowalskiej. Podczas II wojny światowej kult miłosierdzia wyszedł poza granice Polski i został rozpropagowany w wielu krajach przez rozproszonych po świecie Polaków, zwłaszcza żołnierzy z armii generała Andersa. W 1945 roku biskupi polscy wystosowali do Watykanu petycję o wprowadzenie święta Miłosierdzia Bożego, jednak w 1958 roku Święte Oficjum wykluczyło możliwość ustanowienia święta, a kolejny dekret z 1959 roku zakazał propagowania kultu Miłosierdzia Bożego w formach podanych przez siostrę Faustynę. Dekrety te wycofano dopiero dwadzieścia lat później. Przychylny klimat dla wznowienia zabiegów o to święto nastał za pontyfikatu Jana Pawła II, który jeszcze jako biskup krakowski dał się poznać jako gorący orędownik kultu Miłosierdzia Bożego. Nie bez znaczenia była wydana w 1980 roku przez Jana Pawła II encyklika "Dives in misericordia" (O Bożym Miłosierdziu).
W lipcu 1985 roku metropolita krakowski, kardynał Franciszek Macharski jako pierwszy, listem apostolskim na Wielki Post, wprowadził w swojej diecezji Święto Miłosierdzia Bożego. W 1993 roku biskupi polscy ponownie wystosowali prośby do Ojca Świętego o ustanowienie święta Miłosierdzia Bożego. Kongregacja Kultu Bożego zezwoliła we wrześniu 1995 roku na obchody w drugą Niedzielę Wielkanocną. 30 kwietnia 2000 roku, podczas kanonizacji siostry Faustyny, Jan Paweł II ogłosił drugą Niedzielę Wielkanocną jako Święto Miłosierdzia Bożego dla całego Kościoła Powszechnego. 5 maja tego roku, Kongregacja Kultu Bożego i ds. Dyscypliny Sakramentów wydała dekret, ustanawiający Święto Miłosierdzia Bożego. Dwa lata później Penitencjaria Apostolska z aktami kultu, spełnianymi dla uczczenia Bożego Miłosierdzia, związała odpusty. Podczas pielgrzymki do Polski, 17 sierpnia 2002 roku, Jan Paweł II w Krakowie?Łagiewnikach konsekrował świątynię pod wezwaniem Bożego Miłosierdzia i ustanowił światowe sanktuarium Miłosierdzia Bożego.
Opr.: jerg