Sanepid przestrzega

Niekiedy także lekarze mają problemy z postawieniem trafnej diagnozy. W początkowym stadium objawy sepsy przypominają przeziębienie. Szybkie rozpoznanie choroby ma niebagatelne znaczenie, bo aż 50 procent zgonów spowodowanych przez sepsę ma miejsce w ciągu pierwszej doby od momentu pojawienia się objawów choroby.
Na sepsę najczęściej chorują dzieci do 4 roku życia, a także młodzież. Najbardziej narażone są osoby mające bliskie, bezpośrednie kontakty z chorymi lub nosicielami. Jednak warto pamiętać, że może zachorować każdy, bez względu na wiek. Meningokoki należą do jednych z bakterii, którymi zakażenie może przebiegać w postaci sepsy. Meningokoki dzieli się na wiele grup serologicznych, jednak w Polsce najczęściej występują meningokoki z grupy B i C, które stanowią przyczynę 90 procent wszystkich zachorowań w Europie.
Objawy zakażeń meningokokowych w początkowej fazie są podobne do przeziębienia. Występuje gorączka, bóle stawowe, mięśniowe, ogólne złe samopoczucie. Mogą również wystąpić bóle głowy, nudności, wymioty, sztywność karku, drgawki często świadczące o zapaleniu opon mózgowo ? rdzeniowych. Charakterystycznym objawem w postępującym zakażeniu jest wysypka wybroczynowa, plamki na skórze całego ciała w postaci drobnych czerwonych punkcików zlewających się w późniejszym okresie w duże plamy, które nie bledną pod naciskiem. Wysypka może być jednym z ostatnich objawów. Częstym objawem posocznicy meningokokowej jest wysypka krwotoczna, występująca u około od 10 do 50 procent chorych. Tzw. test szklanki pozwala wyróżnić wybroczyny skórne, które nie ustępują pod wpływem nacisku.
U dzieci poniżej dwóch lat powyższe objawy mogą być mniej widoczne, a dominują takie jak brak apetytu, wymioty, spowolnienie, rozdrażnienie, rozpaczliwy płacz, senność lub drażliwość, odchylenie głowy do tyłu, pulsujące ciemiączko u niemowląt, wybroczyny na skórze. Choroba rozwija się bardzo szybko. Żeby skutecznie leczyć zakażenie meningokokowe, po wystąpieniu pierwszych objawów należy natychmiast zgłosić się do lekarza lub wezwać pogotowie, dokładnie opisując objawy.
Po bezpośrednim kontakcie z osobą chorą na inwazyjną chorobę meningokokową należy natychmiast zgłosić się do lekarza, który może zalecić przyjęcie dawki antybiotyku, co znacznie zmniejsza ryzyko zachorowania.
Zakażeniu sprzyja przebywanie w zatłoczonych pomieszczeniach o dużym natężeniu hałasu, a także w grupach w zamkniętych pomieszczeniach, przygodne pocałunki, picie z jednej butelki, używanie wspólnych sztućców, palenie tego samego papierosa. Bardziej podatni na zakażenie są ludzie, których organizm jest osłabiony wcześniejszymi infekcjami, wysiłkiem fizycznym, stresem, długotrwałym odchudzaniem itp.
Najważniejszymi sposobami zabezpieczenia się przed zachorowaniem jest profilaktyka poprzez stosowanie szczepień ochronnych i unikanie ryzykownych zachowań. Trzeba jednak pamiętać, że szczepionka nie zabezpiecza przez zakażeniem każdego typu.