tygodnik opoczyński
Baza firm
 
Ciekawostki

 Rodos

 
Wschodnia strona wyspy, bardziej sucha i osłonięta od wiatrów wiejących najczęściej z zachodu, znana jest z pięknych piaszczystych plaży. Najlepszą w tej części Rodos jest półdzika plaża w Tsambika, położona w ujściu wysychającej w lecie rzeki. Z tego powodu posiada bardzo drobny, delikatny piasek i wyjątkowo ciepłą wodę do kąpieli

Wycieczkę po wschodnim wybrzeżu wyspy Rodos najlepiej zacząć od stolicy, również Rodos. 9 km na południe docieramy do kąpieliska Thérmes Kallithéa (Kallithea). Gorące źródła miejscowych wód mineralnych znane były już w starożytności, a wychwalał je sam Hipokrates (ok. 460?370 p.n.e.), wybitny lekarz grecki. Urodzony na pobliskiej wyspie Kos ojciec medycyny zauważył dobroczynny wpływ tutejszych wód leczniczych na wątrobę i dolegliwości reumatyczne. Jednak dopiero Włosi, przed II wojną światową założyli u źródeł malownicze uzdrowisko w stylu mauretańskim. Przebywali w nim przedstawiciele elity społecznej i śmietanki towarzyskiej, lecząc reumatyzm, choroby nerek, układu pokarmowego (m.in. wstydliwe zaparcia, wzdęcia). Podczas wojny uzdrowisko było zbombardowane. Czasy świetności uzdrowiska zakończyły się wraz z II wojną światową. Przez wiele lat było nieużywane i opuszczone. W końcu jednak zostało odnowione głównie dzięki środkom unijnym. W 2007 roku budowle odzyskały dawną świetność, chociaż nie pełnią już roli uzdrowiskowej. Na pewno warto też pospacerować wśród palm parku uzdrowiskowego, zachwycić się pięknem Morza Śródziemnego lub wykąpać w niewielkiej zatoce położonej poniżej byłego uzdrowiska.
4 km dalej na południe leży Faliraki, typowy ośrodek wczasowy, wybudowany na początku lat 80. XX wieku z myślą o turystach. Miasteczko powstało przy długiej, sześciokilometrowej plaży oferuje 200 tysięcy miejsc noclegowych, w tym wiele w ośrodkach wakacyjnych dla młodzieży. Wczasowicze korzystać mogą z urządzeń zajmującego prawie 100 tys. m2 wielkiego parku wodnego lub włączyć się w wir bogatego życia nocnego rodyjskiego Las Vegas. Miejscowy aquapark uważany jest za największy tego typu obiekt w Grecji i nawet w Europie. W pobliżu Faliraki znajduje się wioska Ladiko ze znaną Zatoką Anthony Quinna. To tu, w małej kamienistej, malowniczej zatoce kręcone były sceny do filmu "Działa Navarony", a skała zamykająca zatokę odegrała rolę działobitni.
Przy drodze prowadzącej do wnętrza wyspy z Kolimbii do Archipoli znajduje się, często odwiedzane przez turystów, Epta Piges, czyli Siedem Źródeł. W cieniu starych platanów wybija tutaj siedem źródeł wody tworząc potok, na którym Włosi wybudowali zbiornik pitnej wody i z tego powodu kąpiel w jeziorze jest wzbroniona. Do jeziorka wiedzie, również zbudowany przez Włochów, podziemny kanał wodny o długości 186 metrów, doprowadzający wodę do plantacji pomarańczy. Obecnie jest atrakcją turystyczną, która umożliwia turystom dojście do położonego wśród bujnej zieleni pięknego jeziorka.
Na południe do Kolimbii można zwiedzić opuszczony maleńki klasztor pw. Matki Bożej w Tsambika. Z założeniem klasztoru będącego miejscem kultu maryjnego, związanych jest mnóstwo ciekawych legend. Jedna z nich dotyczy znalezienia na tym miejscu przez bezdzietne małżeństwo cudownej ikony. Małżeństwo pragnęło bardzo dziecka i dzięki modlitwam do Matki Bożej doczekali się. Biały kościółek jest miejscem tradycyjnych pielgrzymek do cudownej ikony Bogurodzicy, której oryginał przechowuje się, ze względów bezpieczeństwa, w niedalekim klasztorze Kato Tsambika. Pielgrzymują tutaj zwłaszcza młode kobiety, by 8 września, w intencji zapewnienia szczęścia w małżeństwie i urodzenia zdrowych dzieci. Piegrzymkę odbywają pieszo przy czym ostatni etap wspinaczki po kamiennych schodach na górę odbywają obciążone ciężkim workiem wypełnionym kaniemiami. Wiele kobiet pragnących mieć dziecko wspina się po kamiennych schodach na kolanach. O tym, że prośby wielu modlących są wysłuchane świadczy fakt, że ikona obwieszana jest mnóstwem zdjęć radosnych rodziców z małym potomstwem. Podobno dziecko urodzone po pielgrzymce tutaj tradycyjnie poświęcone jest opiece Matki Bożej. Dziewczynkom zwyczajowo nadaje się imię Tsambika a chłopcom Tsambikos.
Na placu przed kościołem w maleńkiej wiosce Archipolis rośnie ogromny platan, którego dziurawy i pusty pień pomieści znaczną liczbę osób. Poza tym stoi klasztor Agios Nekarios. Do wspominanej wioski zagląda jak na razie tylko niewielu turystów.
Archangelos jest czwartym największym miastem Rodos (ok. 5,5 tys. mieszkańców). W mieście zachowały się oryginalne stare, bielone wapnem domy, kręte i wąskie uliczki. W mieście "archaniołów" na pewno warto obejrzeć zbudowaną w zabytkowym centrum przez Włochów, białą neobarokową dzwonnicę. Na wzgórzu na skraju miasta obejrzeć można ruiny zamku joannickiego z połowy XV w. (1467).
Najbardziej znanym i najczęściej odwiedzanym przez turystów ośrodkiem na wschodnim wybrzeżu wyspy jest niewielki Lindos (ok. 800 mieszkańców). Największą miejscową atrakcją turystyczną jest przede wszystkim górujący nad okolicą akropol. Na wzgórzu odnaleziono ślady osadnictwa pochodząe z młodszej epoki kamienia, czasów hellenistycznych, wczesnochrześcijańskich aż po masywną średniowieczną twierdzę joannitów. Ruiny starożytnych budowli odkryte zostały na początku XX w. przez archeologów duńskich. Wspinając się na akropol mijamy po drodze wloty trzech starych cystern ? zbiorników służących do gromadzenia i przechowywania wody deszczowej, bizantyjską wieżę obronną i kilka niewielkich cokołów kolumnowych z napisami na których stały kiedyś posągi ofiarowane przez zamożnych mieszkańców świątyni Atheny Lindia. Wspomniane posągi, jak wynika z zachowanych pisemnych źródeł historycznych, wywiózł w raz z innymi posągami z Rodos, pretor rzymski Cassius. W ten sposób trzy tysiące rzeźb greckich trafiło do Rzymu.
Najtrudniej jest wspiąć się po długich i stromych schodach na wzgórze akropolu do ruin twierdzy joannitów. Nic więc dziwnego, że wielu turystów korzysta z wygodniejszej podróży na górę na grzbiecie osła. Na szerokim tarasie za bramą odkryć można świat antyczny. Resztki starożytnych ołtarzy, cokoły pomników, resztki kolumn tworzących kiedyś monumentalną kolumnadę o długości 87 metrów. Widoczne są odnowione kolumny doryckie świątyni Ateny zbudowanej w IV p.n.e. Niewielka świątynia miała tylko 22 metry długości i 8 metrów szerokości. W samym mieście uwagę zwracają stare budnyki mieszkalne zwane domami kapitańskimi. Zbudowane zostały przeważnie w XVII w. przez miejscowych kapitanów ? bogatych właścicieli statków odbywających dalekie wyprawy morskie. Z tego powodu ich domy są istną mieszanką stylów i elementów architektonicznych: arabskich, bizantyjskich, egejskich i lindoskich.
Na północnowschodnim cyplu zatoki portowej znajduje się tzw. Grobowiec Kleobula. Małe owalne mauzoleum o średnicy ok. 9 metrów pochodzące z czasów hellenistycznych, zbudowane z dokładnie obrobionych bloków kamiennych, bez użycia zaprawy.
U podnóża wzgórza zamkowego odwiedzić można ruiny starożytnego amfiteatru greckiego z IV p.n.e. Widownia była w stanie pomieścić 2 tysiące widzów.
Do maleńskiej wioski Asklipio rzadko zaglądają turyści. A szkoda, bo znajdują się w niej ciekawe ruiny średniowiecznego zamku jaonnitów i bizantyjski kościół Zaśnięcia Matki Bożej. Zamek zbudowany został przypuszczalnie w XV w. Bizantyjski kościół natomiast powstał znacznie wcześniej (w XIII lub XIV w.) We wnętrzu kościoła znajdują sią się freski z XVII w. odnowione w XX w. Przedstawiają sceny z życia Jezusa Chrystusa i Matki Bożej. Uwagę przyciąga ciekawe wyobrażenie Objawienia św. Jana (Apokalipsa) na którym widoczne są motywy jeźdźców Apokalipsy i Antychrysta wychodzącego z wnętrza ziemi. W kościele znajduje się stary ikonostas. Obok kościoła działa niewielkie muzeum sztuki sakralnej z ekspozycją starych ikon i ewangeliarzy (ozdobnych ksiąg liturgicznych) oraz muzeum etnograficzne z wystawą narzędzi rolniczych.


* * *

W centrum wyspy ujrzeć można typowe greckie wioski o tradycyjnym klimacie, posiadające, bez względu na swoją wielkość, co najmniej jedną tawernę w której skupia się życie społeczne mieszkańców. Wioski śródlądowe są rzadziej zaludnione od tych położonych na wybrzeżach wyspy. Założone zostały przeważnie z myślą o bezpieczeństwie mieszkańców wybrzeża, którzy chronili się w górzystej głębi wyspy przed napaściami piratów i najazdami Turków. Budowali jeh z dala od głównych szlaków i niewidoczne od strony morza. Najczęściej na zboczach gór, wzgórz, w trudno dostępnych dolinach i nizinach, blisko źródeł wody. Przybytki posiadały często obronny charakter.
Do najbardziej znanych zakątków śródlądowych należy dostępna z zachodniego wybrzeża Petaloudes, czyli Dolina Motyli. W tej długiej na pięć kilometrów, otoczonej bujną zielenią dolinie, można od wiosny do jesieni ogromną ilość różnokolorowych motyli. Są tu wszędzie. Odpoczywają na pniach i liściach drzew, w szczelinach i różnych zakamarkach doliny. Tysiące motyli robi ogromne wrażenie.
Niewielka wioska Psinthos zapisała się w historii wyspy zwycięstwem Włochów nad Turkami w 1912 roku, które zapoczątkowało włoskie panowanie nad wyspą. U podnóża Atawiros (1216 m n.p.m.), najwyższej góry wyspy, leży duża wioska Embonas. Miejscowość uważana jest za centrum winiarstwa na Rodos. Jej mieszkańcy od niepamiętnych czasów zajmowali się i zajmują uprawą winorośli na zboczach góry i produkcją wina. W wiosce działa nowoczesny zakład winiarski "Emery" będący celem wypraw turystycznych, podczas których można posmakować i ocenić jakość produkowanego tutaj wina.




Jeden z licznych meczetów w Rodos



Jedna z fortec joannitów



Port jachtowy w Rodos



Sprzedawca muszli i innych darów morza


Waldemar Ireneusz Oszczęda   

Artykuł ukazał się w wydaniu nr 48 (855) z dnia 29 Listopada 2013r.
 
Kontakt z TOP
Tomaszów Mazowiecki - baza wiedzy Biuro ogłoszeń
oglotop@pajpress.pl

Tomaszów Mazowiecki - baza wiedzy Dział reklamy
tel: 44 754 41 51

Tomaszów Mazowiecki - baza wiedzy Redakcja
tel: 44 754 21 21
top@pajpress.pl
Artykuły
Informator
Warto wiedzieć
Twój TOP
TIT - rejestracja konta Bądź na bieżąco.
Zarejestruj konto »