Potęga wyobraźni

Pewien młody człowiek zgłosił się do terapeuty, skarżąc się, że nie ma czasu na naukę gry na gitarze. W ciągu dnia chodził do szkoły, a wieczorami pracował w pizzerii. Po prostu nie miał kiedy grać. Na szczęście trafił do dobrego terapeuty. Po kilku sesjach i wykonaniu zaleceń psychologa, chłopak zdał egzaminy, został przyjęty do szkoły muzycznej i uzyskał stypendium. Jak to się udało? Terapeuta nauczył go ćwiczenia w wyobraźni. ?Gdy masz przerwę w pracy, po prostu zamknij oczy i wyobrażaj sobie, że grasz na gitarze. Ćwicz w myślach. Nie potrzebujesz do tego instrumentu?. Chłopak nauczył się też wywoływać stan lekkiej autohipnozy, tak aby każde dziesięć minut przerwy mógł efektywnie wykorzystać na ćwiczenie w fantazji.

Dziecięce koszmary
Psychologowie wiedzą od dawna, że zdarzenia, które mają miejsce tylko w naszej wyobraźni, często są dla nas nie do odróżnienia do prawdziwych wydarzeń. Jest to szczególnie widoczne u małych dzieci (do siódmego roku życia). Dziecięce koszmary są takie okropne, właśnie dlatego, że to, o czym dziecko śni (lub fantazjuje) jest dla niego równie realne jak to, co dzieje się naprawdę. Dzieci boją się historii o duchach czy wampirach i nawet jeśli rodzice mówią im, że to tylko zmyślenia, małe dzieci się nie uspokajają ? dla nich zmyślenia to fakty.

Mikroruchy
Na wyobrażenia reaguje nasze ciało. W pewnym eksperymencie proszono ludzi, aby wyobrażali sobie pewne dźwięki, ale ich nie wymawiali (np. a, koń, mysz). W tym samym czasie urządzenie, które mierzy napięcie mięśni i aktywność nerwów (elektromiograf) wykazało, że mięśnie krtani, warg i języka reagowały tak, jakby ludzie rzeczywiście próbowali wymawiać owe słowa, choć odpowiednie ruchy były mikroskopijne.
W jeszcze innym eksperymencie proszono młodzież aby wyobrażała sobie grę w golfa i precyzyjne trafianie do dołka. Nie mieli oni wcześniej doświadczenia w tej grze. Siedem dni trenowania w wyobraźni sprawiły, że trafiali do dołka o wiele częściej niż inni nowicjusze.
Właśnie z tego powodu młody człowiek, który myślał o graniu na gitarze zdał egzaminy. Jego wyobraźnia nauczyła ciało, w jaki sposób ma się zachowywać podczas trzymania prawdziwego instrumentu.

Mistrz
Najbardziej niesamowita jest historia mistrza Szwecji w pływaniu. Po zakończeniu kariery sportowca został on trenerem pływackim. Przeznaczał wtedy wiele czasu na opracowywanie nowych metod pływania. Wyobrażał sobie, jak powinny wyglądać perfekcyjne ruchy podczas pływania i zwroty przy ścianie basenu a następnie uczył tego zawodników. W niemal dziesięć lat po uzyskaniu swojego najlepszego czasu namówiono go aby ponownie stanął do zawodów. Jaki czas miał trener, który od dziesięciu lat nie ćwiczył profesjonalnie? Uzyskał czas równy swojemu życiowemu rekordowi! I to pomimo tego, że był o 10 lat starszy, a jego trening dotyczył jedynie wyobrażeń.

Wykorzystanie fantazji
Możliwości wyobraźni możemy wykorzystać do różnych treningów. Jeśli mamy wygłosić odczyt, przejść rozmowę kwalifikacyjną poderwać osobę, która się nam podoba itp., to wyobrażanie sobie tych zdarzeń sprawi, że ich realizacja będzie łatwiejsza.
Psychologowie wiedzą też, że wyobrażenie sobie pewnych zdarzeń sprawia, iż wydają się nam one bardziej prawdopodobne. Jeśli wyobrażamy sobie sukces na egzaminie z prawa jazdy, to będziemy mieć wrażenie, że mamy duże szanse na powodzenie. Warto jednak pamiętać i o tym, że jeśli wyobrażamy sobie porażkę, to ona również będzie się nam wydawać bardziej rzeczywista. Będziemy zdenerwowani. A to nie pomaga.