Mamo, kup mi psa!

Małe dziecko przeważnie traktuje psa jako coś w rodzaju ekstra?zabawki, jego rodzice za to ekstra?obciążenia. Mimo to posiadanie psa przeważnie zmienia życie całej rodziny na lepsze.

Co zmienia pies?
Zwierzak w domu inaczej wpływa na dorosłych, a inaczej na dzieci. Dorośli, którzy mają psa mniej się stresują, rzadziej chodzą do lekarzy, mniej ryzykują zawałem serca, mają więcej hormonów szczęścia we krwi. Być może jest tak dlatego, że zdrowsi ludzie częściej decydują się na posiadanie psa, być może to pies wpływa na lepsze zdrowie swoich dorosłych właścicieli.

A jak jest z dziećmi?
Gdyby laika zapytać o wpływ psa na dzieci, pewnie powiedziałby, że dzieci (zwłaszcza jedynacy) czują się mniej samotne, regularne wychodzenie na spacery uczy je systematyczności, dbanie o pełne miski zwierzaka ? odpowiedzialności, obserwowanie, że zwierzęta mają uczucia podobne do ludzi ? empatii, poświęcenie swojego wolnego czasu na spacery z psem ? wyrzeczenia itd.
Niestety wcale tak pięknie być nie musi. Dziecko może nauczyć się odpowiedzialności, jeśli zwierzaka naprawdę lubi, dba o niego i przekłada jego potrzeby nad swoją wygodę (np. wyprowadzając go na spacer). Ale posiadanie psa może też przyzwyczaić do zaniedbywania zwierzęcia, a zamiast empatii, dziecko może odkryć, że "piesek śmiesznie piszczy jak się go kłuje cyrklem?" Aby sprawdzić, czy zwierzę ma faktycznie dobry wpływ na dziecko potrzebne są więc badania naukowe.

Zwierzęta w przedszkolu
Sporo przeprowadzono takich badań i prawie nigdy nie okazało się, że zwierzęta wpływają na dzieci źle. Na przykład gdy proszono przedszkolanki o ocenienie swoich podopiecznych, to dzieci, które miały psa w domu częściej opisywane były jako towarzyskie, spokojne, łatwiej nawiązujące kontakty, współpracujące, mniej roztargnione, o większym zasobie słów itp.
To są jednak badania korelacyjne, które pokazują jedynie, że korzystne cechy osobowości dziecka idą w parze z posiadaniem zwierzęcia, ale nie rozstrzygają, czy to właśnie zwierzę przyczynia się do ukształtowania owych cech. Może być bowiem i tak, że opiekuńczy, czuli, wrażliwi i pracowici rodzice, którzy lepiej wychowują swoje dzieci, częściej też decydują się na posiadanie zwierzaka.

Pies domowy
Wiemy jednak z innych badań, że to właśnie zwierzę wpływa na dziecko korzystnie. Na przykład posiadanie psa pomagało w przejściu przez nieszczęścia ? chorobę lub śmierć jednego z rodziców. Okazuje się też, że dzieci, które mają w domu psa lub kota, rzadziej cierpią na alergię, zwłaszcza jeśli zwierzę było obecne w domu już podczas ciąży mamy. W okresie prenatalnym maluch nabywa bowiem odporności na alergeny dzięki antygenom wytwarzanym przez organizm matki. Wiemy też, że kontakt fizyczny z sierścią zwierzęcia uspokaja i łagodzi stres (zresztą nie tylko u ludzi).
W jeszcze innym eksperymencie czytano dzieciom bajki i jednocześnie mierzono im ciśnienie krwi. Okazało się, że gdy w pomieszczeniu przebywał pies dziecka, ciśnienie było niższe, niż gdy psa brakowało.
Te zjawiska wykorzystuje dogoterapia (kynoterapia) ? leczenie, terapia i rehabilitacja dzieci poprzez kontakt z wyszkolonym psem. Dogoterapii, podobnie jak hipoterapii (kontakt z koniem) czy onoterapii (kontakt z osłem) używa się także w stymulowaniu dzieci niepełnosprawnych.