Kremówki w szczytnym celu

2 października przed kościołem pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny już po raz kolejny częstowano kremówkami ? ulubionymi ciastkami Jana Pawła II. W tym roku przygotowano ich 4700, tj. o 1700 więcej, niż w ubiegłym. Ceną była dobrowolna ofiara, a zebrane pieniądze zostaną przekazane fundacji Dzieło Nowego Tysiąclecia. Ciastka cieszyły się wśród parafian dużym powodzeniem. Po każdej mszy do stoiska z kremówkami ustawiała się długa kolejka. Każdy chciał skosztować tego cenionego przez papieża Polaka smakołyka, a tym samym pomóc najuboższym.
Historia nazwy ?kremówka papieska? sięga 16 czerwca 1999 roku. Wtedy to, podczas spotkania z mieszkańcami Wadowic, papież Jan Paweł II wspomniał ciastka, które w młodości jadał w miejscowej cukierni: A tam była cukiernia. Po maturze chodziliśmy na kremówki. Że myśmy to wszystko wytrzymali, te kremówki po maturze.
Jest to popularna napoleonka, ciastko na cieście francuskim przełożonym kremem waniliowym lub budyniowym, zazwyczaj posypane cukrem pudrem. Nie istniejąca już cukiernia, którą odwiedzał Karol Wojtyła, mieściła się na rogu Rynku i ul. Mickiewicza (pod nrem 15). Prowadził ją przybyły w 1936 roku z Wiednia do Wadowic cukiernik Karol Hagenhuber. Z przekazów wynika, że wówczaas owe kremówki zawierały alkohol, co miałoby tłumaczyć niejednoznaczny uśmiech, z jakim Jan Paweł II wspominał te ciastka. Jednak zdaniem syna Hagenhubera, w kremówkach z cukierni ojca na pewno nie było alkoholu.