Jaką naprawdę masz płeć?

Czasem mówimy, że ktoś jest męski albo zniewieściały. Takie wrażenie wywołują bardzo subtelne cechy wyglądu ciała, na które świadomie nie zwraca się uwagi np. długość palców dłoni.
W pewnym dowcipie klient mówi do barmana: „Proszę pani…” a gdy barman się odwraca, zdezorientowany mówi: „O przepraszam myślałem, że pan jest kobietą”, „Ale ja jestem kobietą” – słyszy odpowiedź.
Obserwując ciało człowieka przeważnie nie mamy wątpliwości czy jest to kobieta czy mężczyzna. Jednak wrażenie „prawdziwego mężczyzny” czy „prawdziwej kobiety” jest już trudniejsze do opisania i nie do końca wiemy, skąd się ono bierze. Jednym ze źródeł tego wrażenia są subtelne cechy wyglądu ciała, które zależą od ilości żeńskich i męskich hormonów we krwi.

Długość męskiego palca
Mężczyźni mają tak skonstruowaną dłoń, że palec wskazujący jest krótszy od palca serdecznego. U kobiet jest odwrotnie – palec wskazujący jest dłuższy niż palec serdeczny. Patrząc na dłoń możemy więc w pewnym stopniu wnioskować o gospodarce hormonalnej człowieka. Niektóre badania zdają się sugerować, że stosunkowo wielu mężczyzn o orientacji homoseksualnej ma „żeńską” długość palców. To jednak badania bardzo kontrowersyjne i nie do końca potwierdzone.
U typowej kobiety inaczej też niż u mężczyzny układają się też włosy nad czołem. Gdybyśmy narysowali linię w miejscu, gdzie włosy zaczynają rosnąć, to u mężczyzn utworzy ona dwa zakola nad czołem, u „typowych kobiet” linia włosów tworzy owal, nie ma zakoli.
Włosy rosną także inaczej na karku. U mężczyzn włosy na karku tworzą linię przypominającą kształtem dwie literki VV. Linia włosów kobiet tworzy „trzy zęby” – VvV – z których środkowy jest nieco mniejszy niż boczne.

Łokcie i kolana
Jeszcze inna różnica daje się zauważyć w tym jak funkcjonują stawy. Gdy kobieta wyciągnie przed siebie wyprostowane ręce, kierując je wnętrzem dłoni ku górze, to jej łokcie mogą się w tym samym czasie swobodnie stykać. Większość mężczyzn nie potrafi sprawić, że łokcie wyprostowanych rąk się dotkną lub wymaga to od mężczyzny wiele wysiłku i sprawia ból.
Podobnie jest z kolanami. Gdy „typowa kobieta” stoi na baczność, to jej kolana się dotykają. U mężczyzn kolana są od siebie oddalone – w „typowo męskiej budowie ciała” nogi są nieco wykrzywione, tak jakby mężczyzna wychowywał się w siodle albo ktoś „prostował mu nogi na beczce”.

Twarz z hormonami
Dzięki wykorzystaniu komputerów możemy też dokonać innych interesujących obserwacji. Możemy poddać zdjęcie twarzy człowieka elektronicznej obróbce i zobaczyć jak ta twarz wyglądałaby, gdyby w ciele tej osoby krążyło więcej męskich lub żeńskich hormonów płciowych. Ilość tych hormonów po prostu zmienia wygląd twarzy.
Okazuje się, że gdy do kobiecej twarzy dodamy wirtualnie męskich hormonów, podbródek staje się bardziej wyrazisty, szczęka bardziej kanciasta, zmniejszają się oczy. Męska twarz, do której dodano żeńskich hormonów posiada łagodniejsze łuki brwiowe, pełniejsze usta i większe oczy. Co zaskakujące, twarze mężczyzn, które mają więcej żeńskich cech podobają się kobietom bardziej niż typowo męskie twarze.
Wszystkie różnice w wyglądzie, które tu wymieniono są bardzo subtelne. Często występują one i u kobiet, i u mężczyzn. Na przykład owłosienie głowy często tworzy delikatne zakola u kobiety, a u mężczyzny owal (tak np. stosunkowo często łysieją Francuzi). Zdarza się to na tyle często, że wielu naukowców twierdzi, iż zaliczanie np. długości palca serdecznego do męskich lub żeńskich cech jest w ogóle bez sensu.