Jak to jest z tymi świętami?

Raz obchodzimy je w pierwszych dniach wiosny, drugim razem, kiedy wybucha ona pełnią zieleni i bielą kwitnących śliw i grusz. Dlaczego?
Przyczyną tego galimatiasu, a może uporządkowania, jest uchwała soboru w Nicei w 325 roku, która ustanowiła, że Wielkanoc ma być świętowana w pierwszą niedzielę po pierwszej wiosennej pełni księżyca. Zakończyła ona spory kiedy powinny przypadać święta wielkanocne. Nie rozstrzygał tego definitywnie Nowy Testament, w którym wspomina się tylko, że zmartwychwstanie Chrystusa nastąpiło w niedzielę, kiedy to trwały przygotowania do Paschy. Żydowska Pascha obchodzona jest 15 dnia miesiąca nisan (nisan ? nazwa jednego z miesięcy w kalendarzu żydowskim), czyli podczas pierwszej wiosennej pełni księżyca. Badacze Pisma św. twierdzą, że Jezus został ukrzyżowany 14 nisan, czyli 7 kwietnia. Pascha wypadała wtedy 8 kwietnia, zatem Zmartwychwstanie nastąpiło w niedzielę, 9 kwietnia. A zatem spór dotyczył kwestii, czy wobec tego Wielkanoc powinna niezależnie od dnia tygodnia przypadać w dniu 14 nisan, czy też obchodzić ją w pierwszą niedzielę po tym dniu. Pierwszy termin podkreślał datę śmierci Jezusa, drugi kładł nacisk na symbolikę Zmartwychwstania. Sobór nicejski postanowił dodatkowo, że gdyby przypadkiem 14 nisan wypadał w niedzielę, to Wielkanoc należy wyznaczyć na niedzielę następną.
Tak więc najwcześniejszą Wielkanoc można obchodzić już 22 marca. Taką sytuację mieliśmy dość dawno, bo w 1818 roku. Na kolejną nasi potomkowie będą czekać aż do 2285 roku. Podobnie z najpóźniejszą Wielkanocą. Ostateczny termin to 25 kwietnia (tak było w 1943 roku, nastęny raz nastąpi w 2038 roku).
Dzięki powiązaniu Wielkanocy z kalendarzem księżycowym, termin tego święta może więc przesuwać się w pięciotygodniowym okresie. Odpowiednio ruchome są inne święta kościelne bezpośrednio z nim związane, m.in. Boże Ciało. Z powodu najpóźniejszej Wielkanocy to święto może wypaść nawet 24 czerwca, czyli latem. Na koniec warto wspomnieć, że Sobór Watykański II w swojej uchwale wypowiedział się za ujednoliceniem terminu świąt wielkanocnych, uzależniając jednak decyzję w tej sprawie od stanowiska pozostałych kościołów chrześcijańskich. Rzym i kościoły reformowane opowiadają się za obchodami święta w pierwszą niedzielę po drugiej sobocie kwietnia, czyli w dniach 9?15 kwietnia. Natomiast kościoły prawosławne nie chcą żadnych zmian. W imię ekumenizmu sprawa nadal pozostaje do rozstrzygnięcia.
Opr.: jerg