Elastyczne formy zatrudnienia

W spotkaniu uczestniczyli pracownicy WUP, opoczyńscy pracodawcy, którzy organizują staże w ramach drugiej edycji Programu Pilotażowego, eksperci z Danii, gdzie innowacyjne rozwiązania funkcjonują już na rynku pracy, oraz władze samorządowe.
Elastyczne formy zatrudnienia charakteryzują się elastycznością czasu i miejsca pracy. Są to formy: stosunku pracy, relacji pracownik z pracodawcą, wynagrodzenia i zakresu pracy. To rozwiązanie dla tych, którzy nie mogą pracować w pełnym wymiarze godzin lub w jednym miejscu pracy, czyli np. dla matek wychowujących małe dzieci, osób młodych albo niepełnosprawnych, specjalistów wysokiej klasy lub przedstawicieli wolnych zawodów niezainteresowanych stałym zatrudnieniem, ale także dla pracodawców, chcących zoptymalizować strukturę zatrudnienia w swoich przedsiębiorstwach oraz dla całej gospodarki narażonej na gwałtowne fluktuacje, wynikające z potrzeb globalizującego się rynku pracy. W Polsce najczęściej spotyka się następujące formy zatrudnienia: uelastycznione zatrudnienie wykonywane w ramach stosunku pracy, zatrudnienie na innej podstawie niż stosunek pracy ? samozatrudnienie i umowy cywilnoprawne (umowa?zlecenia, umowa o dzieło, umowa agencyjna, umowa o świadczenie usług).
Spotkanie rozpoczęło wystąpienie Ewy Ludwiczak, specjalistki ds. prawa pracy z WUP. Przedstawiła prezentację na temat zalet i wad elastycznych form zatrudnienia na gruncie prawa pracy. Po jej wystąpieniu głos zabrali eksperci z duńskiego Jobcenter Aarhus ? Hanne Marklund i Thomas Lund Hansen, którzy omawiali duńskie rozwiązania na rynku pracy. Charakteryzowali ideę flexicurity.
Termin ten wywodzi się z języka angielskiego i powstał z połączenia dwóch słów: flexibility (elastyczność) i security (bezpieczeństwo). Jest to model elastycznego bezpieczeństwa, na którym opiera się funkcjonowanie duńskiego rynku pracy, łączący uelastycznienie rynku pracy i poprawę bezpieczeństwa zatrudnienia, zwłaszcza grup znajdujących się w trudnym położeniu. Jest on rekomendowany przez Unię Europejską jako wzór do naśladowania przez inne kraje europejskie. Model flexicurity określa się także mianem ?złotego środka?, ponieważ składa się z trzech filarów: elastycznego rynku pracy, bezpieczeństwa socjalnego i aktywnej polityki zatrudnienia. Prelegenci charakteryzowali również model aktywizacji zawodowej osób pozostających bez zatrudnienia (model wellbox) oraz model elastycznego zatrudnienia osób niepełnosprawnych (felxijob).
W Polsce idea flexicurity nie jest jeszcze rozpowszechniona, a opór przed stosowaniem elastycznych rozwiązań na rynku pracy wynika przede wszystkim z braku odpowiedniej wiedzy zarówno po stronie pracodawców, jak i pracowników. Projekt Wojewódzkiego Urzędu Pracy pokazuje, że elastyczne formy zatrudnienia mogą ożywić rynek pracy oraz poprawić konkurencyjność firm i regionu.