Ciekawostki o adwencie

Adwent (łac. adventus ? przyjście) ? w kościołach chrześcijańskich okres trwający od pierwszych nieszporów czwartej z kolei poprzedzającej święta Bożego Narodzenia niedzieli do 24 grudnia, okres przypominający oczekiwanie na powtórne przyjście Jezusa Chrystusa. Jednocześnie jest to czas poprzedzający pamiątkę pierwszego przyjścia ? wcielenia, znanego pod nazwą narodzin Chrystusa. Na adwent składają się cztery niedziele adwentowe. W okresie adwentu kapłan zakłada do mszy ornat w kolorze fioletowym, symbolizującym czas pokuty i przygotowania się do jednego z najważniejszych świąt, czasu pojednania z Bogiem i ludźmi. Adwent to także czas, w którym ewangelicy i katolicy mają uświadomić sobie, że oczekują na powtórne przyjście Jezusa Chrystusa.
Pierwszą wzmiankę historyczną o adwencie spotykamy w jednym z dekretów synodu, odbytego w hiszpańskiej Saragossie, w 380 roku. W tym czasie adwent istniał w Hiszpanii i w Galii. Jednak dokładniejsze dane posiadamy z wieku V i VI. Na wzór Wielkiego Postu trwał on w niektórych stronach 40 dni, a rozpoczynał się od św. Marcina (11 listopada) i trwał do Bożego Narodzenia. Obowiązywał wówczas post, chociaż w formie nieco łagodniejszej niż w Wielkim Poście. Nadto obowiązywała abstynencja małżeńska, zakaz wojen, wesel i zabaw hucznych. Charakter tego okresu był wybitnie pokutny. W niektórych okolicach adwent zaczynał się znacznie wcześniej, bo uroczystością podwyższenia krzyża (14 listopada). W Rzymie zwyczaj obchodzenia adwentu datuje się od początku wieku VI. Obejmował on cztery tygodnie przed Bożym Narodzeniem. Ten zwyczaj utrwalił się dzięki prymatowi liturgii rzymskiej w całym świecie katolickim, łacińskim.
Specjalny kalendarz adwentowy, służył do odliczania dni od pierwszego dnia grudnia do Wigilii Bożego Narodzenia, a jego pomysł pochodzi z XIX wieku od niemieckich luteranów. Kalendarz ma kształt drabiny, po której dziecię Jezus zstępuje w kierunku żłóbka. Symbolizuje to Maryję, która stała się drabiną niebieską, po której Bóg zstąpił na ziemię.
Roratka ? dodatkowa świeca zapalana podczas rorat, ozdobiona białą lub niebieską wstążką, symbolizująca Maryję. Zwyczaj umieszczania jej na ołtarzu pochodzi z czasów Bolesława Wstydliwego (XIII w.). Wówczas na początku adwentu przed ołtarzem w katedrze stawali przedstawiciele wszystkich siedmiu stanów ? król, prymas, senator, szlachcic, żołnierz, kupiec, chłop ? i trzymając w dłoniach zapalone świece każdy oznajmiał zebranym: Jestem gotów na sąd Boży.
Wieniec adwentowy ? wieniec upleciony z gałązek drzew iglastych ozdobiony czterema czerwonymi świecami, symbolizującymi cztery niedziele adwentu. Zawiesza się go pod sufitem w domach i świątyniach lub ustawia w widocznym miejscu. Świece zapala się w kolejne niedziele adwentu (najpierw jedną, potem dwie itd.).